ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ

Το κάπνισμα προκαλεί πρόωρη εμμηνόπαυση

Το κάπνισμα προκαλεί πρόωρη εμμηνόπαυση

Μελέτες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα αυξάνει τις πιθανότητες της πρόωρης εμμηνόπαυσης – Ποιοι είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν το κατά πόσο το κάπνισμα θα προκαλέσει πρόωρη εμμηνόπαυση και τι αλλάζει με τη διακοπή του καπνίσματος

Όταν ακούμε για κάπνισμα, συνειρμικά σκεφτόμαστε τον καρκίνο των πνευμόνων. Το τσιγάρο όμως επηρεάζει σχεδόν κάθε σημείο του οργανισμού μας.

Το κάπνισμα συνδέεται με τον διαβήτη, τις καρδιοπάθειες, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τον καταρράκτη και το γλαύκωμα, τις εξωμήτριες κυήσεις και τη στυτική δυσλειτουργία.

Το κάπνισμα προκαλεί πρόωρη εμμηνόπαυση

Υπολογίζεται ότι 5 έως 10 στις εκατό γυναίκες έχουν εμμηνόπαυση πριν τα 45. Το ποσοστό στις γυναίκες κάτω των 40 ετών είναι μόλις 1%. Μελέτες έδειξαν ότι το κάπνισμα αυξάνει τις πιθανότητες της πρόωρης εμμηνόπαυσης.

Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν το κατά πόσο το κάπνισμα θα προκαλέσει πρόωρη εμμηνόπαυση. Σημαντικός παράγων είναι εάν η γυναίκα έχει κόψει το κάπνισμα, πόσο κάπνιζε ή πόσο καπνίζει.

Οι καπνίστριες έχουν εμμηνόπαυση 1 έως 2 χρόνια νωρίτερα

Στις μελέτες που έχουν γίνει, ένας είναι ο κοινός παράγοντας που σχετίζεται με την πρόωρη εμμηνόπαυση: το κάπνισμα.

Φάνηκε μάλιστα ότι οι γυναίκες που καπνίζουν έχουν εμμηνόπαυση 1 έως 2 χρόνια νωρίτερα από τις μη καπνίστριες.

Και το παθητικό κάπνισμα συνδέεται με τη πρόωρη εμμηνόπαυση

Ακόμα κι αν δεν καπνίζει μία γυναίκα, έχει αυξημένες πιθανότητες να έχει πρόωρη εμμηνόπαυση όταν εκτίθεται σε παθητικό κάπνισμα. Κατά μέσο όρο οι γυναίκες που είχαν εκτεθεί σημαντικά σε παθητικό κάπνισμα είχαν εμμηνόπαυση 13 μήνες νωρίτερα σε σχέση με τις μη καπνίστριες που δεν είχαν εκτεθεί σε παθητικό κάπνισμα.

Σημαντικό ρόλο παίζει η γενετική προδιάθεση της γυναίκας

Η γενετική προδιάθεση μίας γυναίκας καθορίζει πολλές φορές και την επίδραση του καπνίσματος στην εμμηνόπαυση. Μερικά γονίδια σε συνδυασμό με το κάπνισμα συνδέονται με ακόμα πιο πρόωρη εμμηνόπαυση.

Ο μηχανισμός με τον οποίο το τσιγάρο επιφέρει πρόωρη εμμηνόπαυση είναι πολύπλοκος και δρα σε διάφορα επίπεδα. Οι υδρογονάνθρακες στο τσιγάρο ελαττώνουν τον αριθμό των ωοθυλακίων στην ωοθήκη, τη σύνθεση οιστρογόνων και προάγουν το μεταβολισμό των οιστρογόνων στο ήπαρ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα οιστρογόνα να μην παραμένουν αρκετά στο αίμα. Οι γυναικείες ορμόνες (οιστρογόνα) κυκλοφορούν σε πολύ χαμηλά επίπεδα στην εμμηνόπαυση.

Αλλάζουν τα δεδομένα όταν μία γυναίκα κόψει το κάπνισμα;

Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταλήξει σε σαφή συμπεράσματα όσον αφορά τη σχέση του καπνίσματος με την πρόωρη εμμηνόπαυση σε γυναίκες που ήταν καπνίστριες, αλλά το έκοψαν.

Μεγάλη έρευνα πάντως που έγινε με τη συμμετοχή 116 χιλιάδων νοσοκόμων, έδειξε ότι οι γυναίκες που κάπνιζαν 10 ή λιγότερα τσιγάρα την ημέρα και το έκοψαν πριν γίνουν 25 ετών, είχαν περίπου τις ίδιες πιθανότητες να εμφανίσουν πρόωρη εμμηνόπαυση με τις γυναίκες που δεν έχουν καπνίσει ποτέ.

Η περιεμμηνόπαυση μειώνει τη σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας. Ποιες λύσεις υπάρχουν;

Η περιεμμηνόπαυση μειώνει τη σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας. Ποιες λύσεις υπάρχουν;

Ποιος είναι ο βασικός παράγοντας λόγω του οποίου μειώνεται η σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας και ποιες λύσεις υπάρχουν για να επανέλθει η καλή σεξουαλική λειτουργία;

Το δέρμα στον κόλπο της γυναίκας που πλησιάζει στην εμμηνόπαυση λεπταίνει με αποτέλεσμα πολλές φορές η ερωτική πράξη όχι μόνο να μην προκαλεί ευχαρίστηση, αλλά να συνοδεύεται από πόνο. Ευτυχώς υπάρχουν λύσεις.

Τι είναι η περιεμμηνόπαυση

Η περίοδος ανάμεσα στην κλιμακτήριο και την εμμηνόπαυση ονομάζεται περιεμμηνόπαυση. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών, κάποιες φορές όμως και νωρίτερα.

Οι ωοθήκες παράγουν σταδιακά λιγότερα οιστρογόνα μέχρι να σταματήσουν να παράγουν ωάρια και έτσι να τελειώσει η αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας.

Τι συμβαίνει στον οργανισμό της γυναίκας στην περιεμμηνόπαυση

Για πολλές γυναίκες είναι μία δύσκολη περίοδος, οι αλλαγές στον οργανισμό της είναι τόσες πολλές που την επηρεάζουν σωματικά και ψυχολογικά. Οι βασικές αλλαγές είναι οι εξής:

  • Μειώνονται τα οιστρογόνα, η βασική ορμόνη που παράγουν οι ωοθήκες.
  • Τα επίπεδα των οιστρογόνων δεν ακολουθούν τις αυξομειώσεις που παρατηρούνται στον «κανονικό» κύκλο 28 ημερών της γυναίκας. Το αποτέλεσμα είναι διαταραχές του κύκλου, ακανόνιστη περίοδος και άλλα συμπτώματα.
  • Στα τελευταία στάδια της περιεμμηνόπαυσης, ο οργανισμός παράγει όλο και λιγότερα οιστρογόνα.

Η εμμηνόπαυση αρχίζει όταν στις ωοθήκες έχουν απομείνει τόσα λίγα ωάρια που πλέον δεν γίνεται ωορρηξία. Η περίοδος σταματά. Μία γυναίκα είναι στην εμμηνόπαυση όταν δεν έχει περίοδο για έναν χρόνο.

Η περιεμμηνόπαυση μειώνει τη σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας

Τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι το 70% των γυναικών που βρίσκονται στην περιεμμηνόπαυση αντιμετωπίζουν προβλήματα στην σεξουαλική τους λειτουργία.

Περισσότερες από 500 γυναίκες που βρίσκονταν στην περίοδο της περιεμμηνόπαυσης (ηλικίας 40-55 ετών) απάντησαν σε 19 ερωτήσεις σχετικά με τη διέγερση, την επιθυμία, τη δυσπαρευνία (πόνο κατά την ερωτική επαφή), τον οργασμό, τη λίπανση του κόλπου και τη σεξουαλική ικανοποίηση, προκειμένου να καθοριστεί ο δείκτης FSFI (Female Sexual Function Index).

Η κολπική ατροφία είναι ο βασικός παράγοντας

Ο βασικός παράγοντας της απότομης πτώσης της σεξουαλικής λειτουργίας είναι η κολπική ατροφία, η οποία μπορεί να θεραπευθεί.

Η κολπική ατροφία συνοδεύεται από pH του κόλπου μεγαλύτερο του 5, ξηρότητα του βλεννογόνου, λέπτυνση των πτυχών του κόλπου και ευθραυστότητα του δέρματος του κόλπου.

Η ηλικία της γυναίκας, το βάρος, ο καθιστικός τρόπος ζωής, το κάπνισμα, η ξηρότητα του κόλπου, η δυσπαρευνία και η κολπική ατροφία ήταν σημαντικοί παράγοντες που φάνηκε ότι επηρεάζουν αρνητικά τη σεξουαλική λειτουργία της γυναίκας.

Η μόνη όμως μεταβλητή που συσχετίζεται ανεξάρτητα με κάθε τομέα του δείκτη FSFI για τη σεξουαλική λειτουργία της γυναίκας – συμπεριλαμβανομένης της επιθυμίας, της διέγερσης, της λίπανσης, του οργασμού, της ικανοποίησης και της δυσπαρευνίας – είναι η κολπική ατροφία.

Υπάρχουν λύσεις για να επανέλθει η καλή σεξουαλική λειτουργία

Για όσες γυναίκες πλησιάζουν στην εμμηνόπαυση και αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη σεξουαλική λειτουργία τους, υπάρχουν λύσεις ώστε να αναζωογονηθεί το δέρμα του κόλπου και να επανέλθει η ευχαρίστηση στην σεξουαλική πράξη.

Τα λιπαντικά ή ενυδατικά τζελ και τα τοπικά μη-απορροφήσιμα οιστρογόνα καταπολεμούν τα συμπτώματα. Υπάρχει όμως και πιο μόνιμη λύση.

Το κλασματικό λέιζερ διοξειδίου του άνθρακος (fractional laser CO2) ενεργοποιεί τη σύνθεση κολλαγόνου και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας τόσο στις επιφανειακές όσο και στις βαθιές στιβάδες του δέρματος του κόλπου.

Έτσι, αποκαθίσταται η λίπανση και η ελαστικότητα του δέρματος του κόλπου, αλλά και η οξύτητα του κόλπου (pH) που προστατεύει από κολπίτιδες.

Η θεραπεία αναζωογόνησης του κόλπου με λέιζερ θυμίζει τη διαδικασία ενός απλού διακολπικού υπέρηχου, διαρκεί δέκα λεπτά και εφαρμόζεται τρεις φορές (μία φορά τον μήνα).

Η βελτίωση των συμπτωμάτων είναι φανερή από την πρώτη συνεδρία και κορυφώνεται μετά την τρίτη θεραπεία. Το αποτέλεσμα διαρκεί κατά μέσο όρο 1-1,5 χρόνο και μετά γίνεται μία «αναμνηστική» θεραπεία.

Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες έχουν αναφέρει σημαντική βελτίωση στη σεξουαλική ικανοποίηση μετά από την αναζωογόνηση του κόλπου με λέιζερ.

H ενδομητρίωση μπορεί να εμφανιστεί μετά την εμμηνόπαυση

H ενδομητρίωση μπορεί να εμφανιστεί μετά την εμμηνόπαυση

Άρθρο του Ι.Σούση, Ιατρού Αναπαραγωγής

Σε σπάνιες περιπτώσεις η ενδομητρίωση μπορεί να εμφανιστεί ή να επανέλθει μετά την εμμηνόπαυση. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γιατροί ότι αν μία γυναίκα με ενδομητρίωση έχει έντονο πυελικό πόνο ή βαριά αιμορραγία δεν θα πρέπει να υποτιμάται ο κίνδυνος να έχει εξελιχθεί η ασθένεια σε καρκίνο, σύμφωνα με άρθρο μαιευτήρων-γυναικολόγων στην επιστημονική επιθεώρηση Hormone Molecular Biology and Clinical Investigation.

Οι ερευνητές εφιστούν επίσης την προσοχή σε ένα σημαντικό δίλημμα: πρέπει ένας γιατρός να δίνει θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) σε μια γυναίκα με ενδομητρίωση που εμφανίζει συμπτώματα εμμηνόπαυσης, δεδομένου ότι αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να επανέλθει η ενδομητρίωση ή να εξελιχθεί σε καρκίνο;

“Η μετεμμηνοπαυσιακή ενδομητρίωση είναι σπάνια, αλλά είναι μια πραγματικότητα”, ανέφεραν οι συγγραφείς.

Η ενδομητρίωση είναι μία ασθένεια που εξαρτάται από τα οιστρογόνα και εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας και τα συμπτώματά της υποχωρούν ή εξαφανίζονται όταν ξεκινά η εμμηνόπαυση.

Υπάρχουν όμως αρκετές αναφορές περιστατικών που αποδεικνύουν ότι η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί ακόμα και στην εμμηνόπαυση, χωρίς να έχει η γυναίκα περίοδο ή υψηλά επίπεδα οιστρογόνων. Κατά την εμμηνόπαυση, η δραστηριότητα των ωοθηκών μειώνεται δραστικά και έτσι δεν εκκρίνουν πλέον τόσες ορμόνες.

Το γεγονός ότι η ενδομητρίωση μπορεί να εμφανιστεί υπό αυτές τις συνθήκες θέτει υπό αμφισβήτηση τη θεωρία του Sampson ότι η παλίνδρομη εμμηνόρροια είναι η αιτία της νόσου και αναδεικνύει άλλους μηχανισμούς, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Δεν είναι σαφές εάν η ενδομητρίωση επιμένει μετά την εμμηνόπαυση προερχόμενη από μια προϋπάρχουσα ασθένεια ή ακόμα αν μπορεί να αναπτυχθεί για πρώτη φορά μετά την εμμηνόπαυση.

Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές αναφέρουν αρκετές πηγές οιστρογόνων στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, οι οποίες μπορεί να αποτελούν παράγοντες κινδύνου για ενδομητρίωση: η παχυσαρκία, η πρόσληψη φυτικών οιστρογόνων (φυτοοιστρογόνα), ηχρήση θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης ή ταμοξιφαίνης και η παραγωγή οιστρογόνων από τις ίδιες τις εστίες της ενδομητρίωσης.

Το tamoxifen, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τον καρκίνο του μαστού και δρα ως αντι-οιστρογόνο στον μαστικό ιστό. Μπορεί όμως να επηρεάσει τον μεταβολισμό τηςχοληστερόλης προς την παραγωγή οιστρογόνων. Επίσης ευνοεί τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων στο ενδομήτριο.

Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, περιέχει οιστρογόνα.

Άλλοι παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο είναι το άγχος, οι γενετικοί παράγοντες, ο υποθυρεοειδισμός ή η λήψη λιπαρών οξέων (ακόρεστα ωμέγα 3).

Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη είναι ότι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υποτροπής της νόσου στις περιπτώσεις εκείνες που κατά την χειρουργική επέμβαση δεν κατέστη δυνατόν να αφαιρεθούν όλες οι εστίες της ενδομητρίωσης.

Είναι απαραίτητο λοιπόν πριν χορηγηθεί θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης να σταθμίζονται οι κίνδυνοι και τα οφέλη, αλλά και να λαμβάνεται υπόψιν ο κίνδυνος εξέλιξης της ασθένειας σε καρκίνο με ή χωρίς θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.

Η ενδομητρίωση είναι μια καλοήθης ασθένεια, αλλά περίπου το 1% των περιπτώσεων εκτιμάται ότι εξελίσσεται σε καρκίνο, συνήθως στην ωοθήκη, αλλά ακόμα και στο έντερο και στον πνεύμονα.

Οι κλινικοί γιατροί πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί εάν μια γυναίκα αναφέρει πυελικό πόνο – δυσμηνόρροια, δυσπαρευνία ή χρόνιο πυελικό άλγος – και βαριά αιμορραγία. Η διάγνωση μπορεί να γίνει μέσω του ιστορικού του ασθενούς, των κλινικών εξετάσεων και με τη χρήση απεικόνισης υπερήχων και μαγνητικής τομογραφίας (MRI). Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση παρεμένει ο μόνος τρόπος για να επιβεβαιωθεί μία διάγνωση καρκίνου.

Η θεραπεία πρώτης γραμμής για την εμφάνιση συμπτωματικής μετεμμηνοπαυσιακής ενδομητρίωσης είναι χειρουργική γιατί πρέπει να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο καρκίνου. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα επιμένουν μετά τη χειρουργική επέμβαση, μπορούμε να παρέμβουμε φαρμακευτικά. Τα φάρμακα εκλογής είναι οι αναστολείςτης αρωματάσης και η λεβονοργεστρέλη ή γεστοδένη, δηλαδή δύο ορμονικά αντισυλληπτικά.

Visit Us On FacebookVisit Us On Google PlusVisit Us On Linkedin