ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ

Τεχνητή νοημοσύνη για την αξιολόγηση της ανδρικής υπογονιμότητας

Τεχνητή νοημοσύνη για την αξιολόγηση της ανδρικής υπογονιμότητας

Με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης αξιολογήθηκαν δείγματα ιστού σε άνδρες που παράγουν λίγα ή καθόλου σπερματοζωάρια.

Ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Toho στην Ιαπωνία θέλησαν να διαπιστώσουν εάν η πλατφόρμα Vision Google Automated Machine Learning (AutoML) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να γίνεται η παραδοσιακή μέθοδος βαθμολόγησης Johnson, αντί να την κάνουν παθολόγοι.

Η μέθοδος βαθμολόγησης Johnson χρησιμοποιείται για να αξιολογηθεί η ικανότητα ενός άνδρα να παράγει βιώσιμα σπερματοζωάρια, με βάση την εξέταση δειγμάτων ιστού που λαμβάνονται από τους όρχεις. Συχνά είναι το πρώτο στάδιο της θεραπείας της αζωοσπερμίας (όταν δεν υπάρχουν σπερματοζωάρια στο σπέρμα).

Ο Δρ. Hideyuki Kobayashi, αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος ουρολογίας στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Toho είπε: «Το μοντέλο που δημιουργήσαμε μπορεί να ταξινομήσει ιστολογικές απεικονίσεις των όρχεων χωρίς τη συμμετοχή παθολόγου.  Ελπίζω ότι η προσέγγισή μας θα δώσει τη δυνατότητα στους κλινικούς ιατρούς σε κάθε τομέα της ιατρικής να δημιουργήσουν μοντέλα που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην καθημερινή κλινική πρακτική».

Οι ερευνητές επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν το προϋπάρχον εργαλείο της Google AutoML Vision, για να αποφύγουν τη δημιουργία ενός νέου εργαλείου τεχνητής νοημοσύνης.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ιστολογικές τομές ορχικού ιστού που ελήφθησαν από τους όρχεις 264 ανδρών, για να δημιουργήσουν δύο ομάδες δεδομένων με εικόνες στο Adobe Photoshop Elements 2020. Από αυτές, χρησιμοποιήθηκαν τα δύο τρίτα για να «εκπαιδεύσουν» το εργαλείο, έτσι ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει διαφορετικά μέρη του ορχικού ιστού.

Στη συνέχεια, μελέτησαν και επιβεβαίωσαν τη λειτουργία του  αλγόριθμου που είχε δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας τις υπόλοιπες τομές για να δουν αν θα μπορούσε να προσδιορίσει διαφορετικά μέρη του ιστού, να αξιολογήσει την εμφάνισή του και να τον κατατάξει σε μία από τις τέσσερις κατηγορίες της βαθμολόγησης Johnson.

Στη συνέχεια συνέκριναν τα αποτελέσματα με τα ευρήματα των ερευνητών που χρησιμοποίησαν παραδοσιακές μεθόδους και αποδείχθηκε ότι τα αποτελέσματα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας είχαν υψηλά ποσοστά συμφωνίας.

Οι ερευνητές τόνισαν πάντως ότι η αξία των ευρημάτων είναι περιορισμένη, καθώς θα μπορούσαν να έχουν επιλεγεί συγκεκριμένες εικόνες όταν εκπαίδευαν, δοκίμαζαν και εξέταζαν την αποτελεσματικότητα του νέου ψηφιακού εργαλείου.

Ο Δρ Kobayashi είπε ότι η αξιολόγηση των ιστολογικών τομών­­ με τον παραδοσιακό τρόπο είναι περίπλοκη και χρονοβόρα για τους παθολόγους, λόγω της «πολυπλοκότητας» του ιστού όταν προχωρούν τα στάδια της σπερματογένεσης. Η χρήση ενός μοντέλου τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να επιταχύνει αυτή τη διαδικασία και την παραπομπή των ασθενών. Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί σε απομακρυσμένες περιοχές και αναπτυσσόμενες χώρες.

«Το μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιήσαμε είναι χρήσιμο για όλους. Θα μπορούσε να γίνει ένα δυνατό εργαλείο στην ιατρική που στο εγγύς μέλλον, οι γιατροί στα νοσοκομεία θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν εύκολα  να ταξινομούν απεικονίσεις με τεχνητή νοημοσύνη, έτσι όπως τώρα χρησιμοποιούν το Microsoft PowerPoint ή το Excel», είπε ο επικεφαλής της μελέτης.

 

Διαβάστε περισσότερα: https://www.nature.com/articles/s41598-021-89369-z

 

Βιοδείκτης του σπέρματος δείχνει τις πιθανότητες ενός ζευγαριού να αποκτήσει παιδί

Βιοδείκτης του σπέρματος δείχνει τις πιθανότητες ενός ζευγαριού να αποκτήσει παιδί

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Amherst εντόπισαν έναν βιοδείκτη στο μιτοχονδριακό DNA σπέρματος, ο οποίος μπορεί να δείξει την γονιμότητα του άνδρα και τις πιθανότητες να επιτευχθεί εγκυμοσύνη στο ζευγάρι.

Ο δείκτης αυτός φαίνεται πως είναι χρήσιμος όχι μόνο για τα υπογόνιμα ζευγάρια, αλλά και για τον γενικό πληθυσμό και οι ερευνητές εκτιμούν ότι θα μπορούσε να δείχνει με μεγαλύτερη ακρίβεια την ανδρική υπογονιμότητα, σε σχέση με τις παραμέτρους του σπέρματος, στις οποίες βασιζόμαστε εδώ και χρόνια.

“Στην κλινική πρακτική, η διάγνωση της ανδρικής υπογονιμότητας δεν έχει αλλάξει εδώ και δεκαετίες. Αν και τα τελευταία 10-20 χρόνια έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος στην κατανόηση των μοριακών και κυτταρικών λειτουργιών του σπέρματος, η κλινική διάγνωση όμως δεν έχει ακολουθήσει τις εξελίξεις“, είπε ο Ρίτσαρντ Πίλσνερ, περιβαλλοντικός επιγενετιστής του UMass Amherst, ένας από τους ερευνητές της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Human Reproduction.

Ερευνητές διαφορετικών ειδικοτήτων χρησιμοποίησαν μετρήσεις στο εργαστήριο και στατιστικά μοντέλα.

Το μιτοχονδριακό DNA κληρονομείται από τη μητέρα και ο αριθμός αντιγράφων του μιτοχονδριακού DNA του σπέρματος (mtDNAcn) συνήθως μειώνεται κατά οκτώ έως 10 φορές κατά τη διάρκεια της σπερματογένεσης, για να διασφαλιστεί ότι είναι χαμηλό κατά τη γονιμοποίηση.

Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι αυξημένες διαγραφές mtDNAcn και μιτοχονδριακού DNA (mtDNAdel) σχετίζονται με μειωμένη ποιότητα σπέρματος και χαμηλότερες πιθανότητες γονιμοποίησης σε άνδρες που είχαν απευθυνθεί σε κλινικές γονιμότητας.

“Το λογικό επόμενο βήμα ήταν να προσδιορίσουμε εάν η συσχέτιση μεταξύ των μιτοχονδριακών βιοδεικτών του σπέρματος και της γονιμοποίησης ισχύουν στον γενικό πληθυσμό”, είπαν οι ερευνητές.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δείγματα σπέρματος από την προοπτική μελέτη Longitudinal Investigation of Fertility and the Environment (LIFE), στην οποία έλαβαν μέρος 501 ζευγάρια από το Μίσιγκαν και το Τέξας (2005-2009) και στόχο είχε να εξεταστεί η σχέση του τρόπου ζωής τους με τη γονιμότητα.

Ανέλυσαν το mtDNAcn και το mtDNAdel του σπέρματος σε 384 δείγματα σπέρματος και τη σχέση τους με την πιθανότητα εγκυμοσύνης εντός ενός έτους. Διαπίστωσαν ότι οι άνδρες με υψηλότερο mtDNAcn σπέρματος είχαν έως και 50% λιγότερες πιθανότητες να μείνει έγκυος η σύντροφός τους φυσιολογικά ανά μήνα προσπάθειας και 18% λιγότερες πιθανότητες εγκυμοσύνης εντός 12 μηνών.

“Είναι αξιοσημείωτο ότι διαπιστώσαμε πως υπάρχει ισχυρή, αντίστροφη σχέση μεταξύ των μιτοχονδριακών βιοδεικτών σπέρματος και του χρόνου έως την εγκυμοσύνη των ζευγαριών”, ανέφεραν οι ερευνητές. “Το μιτοχονδριακό DNA του σπέρματος φαίνεται ότι δείχνει κάποιο υποκείμενο φαινόμενο που επηρεάζει τη λειτουργία του σπέρματος.”

Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί ο ρόλος των αλλαγών που μπορεί να προκύψουν στο mtDNAcn και στο mtDNAdel, από ελαττωματικά μιτοχόνδρια ή κατεστραμμένο mtDNA.

Ένα επόμενο βήμα είναι να εξεταστούν οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στις αλλαγές του μιτοχονδριακού DNA του σπέρματος και οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν περιβαλλοντικές τοξίνες ή άλλες αιτίες φλεγμονής και οξειδωτικού στρες.

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα εδώ: https://academic.oup.com/humrep/advance-article-abstract/doi/10.1093/humrep/deaa191/5918336?redirectedFrom=fulltext

Η έγχυση πρωτεΐνης στους όρχεις θα μπορούσε να θεραπεύσει την ανδρική υπογονιμότητα

Η έγχυση πρωτεΐνης στους όρχεις θα μπορούσε να θεραπεύσει την ανδρική υπογονιμότητα

Με μία καινοτόμο μέθοδο, Κορεάτες ερευνητές κατάφεραν να απελευθερώσουν μία σημαντική πρωτεΐνη για την παραγωγή των σπερματοζωαρίων απευθείας στους όρχεις ποντικών, με αποτέλεσμα να αποκατασταθεί η φυσιολογική παραγωγή σπερματοζωαρίων. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα αρσενικά ποντίκια που ήταν υπογόνιμα, απέκτησαν όλα απογόνους.

Συχνά, η ανεξήγητη υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα και κάποιο πρόβλημα στη διαδικασία σπερματογένεσης.

Κάποιες φορές, παρατηρείται έλλειψη σπερματοζωαρίων στο σπέρμα, η οποία μπορεί να προκύψει από βλάβη στον αιματο-ορχικό φραγμό, ο οποίος προστατεύει αναπαραγωγικά κύτταρα από επιβλαβή τοξικά και φάρμακα. Η πρωτεΐνη PIN1 παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του.

Η εξάλειψη της πρωτεϊνης PIN1, που αποτελεί σημαντικό ρυθμιστή του πολλαπλασιασμού των κυττάρων και της διαφοροποίησής τους, έχει ως αποτέλεσμα την ανδρική υπογονιμότητα, με ανωριμότητα των όρχεων και αζωοσπερμία, που συνοδεύεται και από απώλεια των πρόδρομων μορφών των σπερματοζωαρίων και δυσλειτουργία του αιματο-ορχικού φραγμού.

Οι ερευνητές, δημιούργησαν γενετικά μεταλλαγμένους ποντικούς, οι οποίοι δεν είχαν την πρωτεΐνη PIN1, ήταν υπογόνιμοι, με μειωμένο αριθμό σπερματικών βλαστικών κυττάρων, με μικρούς όρχεις και χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων.

Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει το ενδεχόμενο γονιδιακών θεραπειών για την ανδρική υπογονιμότητα, αλλά οι θεραπείες αυτές είναι επικίνδυνες επειδή θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες γενετικές τροποποιήσεις στα αναπαραγωγικά κύτταρα, τις οποίες θα μπορούσαν να κληρονομήσουν και οι απόγονοί τους.

Ο Κορεάτες ερευνητές θέλησαν λοιπόν να αναπτύξουν μία μέθοδο για να παρέχονται πρωτεϊνες, όπως η PIN1, απευθείας στους όρχεις. Πρώτα λοιπόν, χρειάστηκε να βρουν έναν τρόπο να περάσουν οι πρωτεΐνες μέσα από το περίπλοκο σύστημα “σωλήνων” των όρχεων για να φθάσουν στα κύτταρα.

Κατάφεραν να αναπτύξουν ένα “σύστημα παράδοσης πρωτεϊνών”, το οποίο ονόμασαν Fibroplex και αποτελείται από σφαιρικά νανοσωματίδια φτιαγμένα από ίνες μεταξιού και μια επίστρωση λιπιδίων.

Φόρτωσαν” την πρωτεΐνη PIN1 στο Fibroplex και έδειξαν ότι τα σωματίδια φαίνεται πως είναι ασφαλής τρόπος μεταφοράς της πρωτεϊνης, αφού δεν υπήρξαν σημάδια τοξικότητας ή βλάβη στους όρχεις των ποντικών.

Όταν η PIN1 εισήλθε ενέσιμα στους όρχεις των ποντικών που δεν είχαν PIN1, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Αποκαταστάθηκε σε σχεδόν φυσιολογικά επίπεδα η PIN1 και ο αριθμός των βλαστικών κυττάρων των σπερματοζωαρίων, ενώ αποκαταστάθηκαν οι βλάβες στον αιματο-ορχικό φραγμό.

Μετά τη θεραπεία, τα ποντίκια είχαν φυσιολογικό μέγεθος και βάρος όρχεων και ο αριθμός των σπερματοζωαρίων τους είχε φθάσει στο 50% του φυσιολογικού.

Μέχρι και 5 μήνες μετά τη θεραπεία, όταν η πρωτεΐνη άρχισε να μειώνεται, οι ποντικοί που είχαν κάνει τη θεραπεία ΡΙΝ1-Fibroplex απέκτησαν σχεδόν τόσους απογόνους όσους απέκτησαν και τα φυσιολογικά ποντίκια, που ήταν στην ομάδα σύγκρισης.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται ότι η έγχυση πρωτεϊνών απευθείας στους όρχεις μπορεί να θεραπεύσει την ανδρική υπογονιμότητα.

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα εδώ: https://pubs.acs.org/doi/10.1021/acsnano.0c04936

Ποιό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα συνδέεται με την ανδρική υπογονιμότητα;

Ποιό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα συνδέεται με την ανδρική υπογονιμότητα;

Τα χλαμύδια, ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που πολλές φορές δεν έχει συμπτώματα στους άνδρες, μπορεί να ευθύνεται για κάποιες περιπτώσεις ανεξήγητης ανδρικής υπογονιμότητας, σύμφωνα με τους ερευνητές του πανεπιστημίου Queensland University of Technology (QUT).

Εξετάζοντας δείγματα που είχαν ληφθεί σε βιοψίες όρχεων υπογόνιμων ανδρών βρήκαν για πρώτη φορά χλαμύδια. Βρήκαν επίσης αντισώματα για τα βακτήρια Chlamydia trachomatis, στο αίμα 12 από τους 18 άνδρες που έκαναν βιοψία όρχεως, γεγονός που αποδείκνυε ότι έχουν εκτεθεί στα βακτήρια. Κανένας από αυτούς τους άνδρες όμως δεν είχε συμπτώματα, ούτε είχε διαγνωστεί με οποιοδήποτε σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.

Οι άνδρες είχαν προχωρήσει σε βιοψία επειδή είτε δεν παρήγαγαν καθόλου σπερματοζωάρια είτε παρήγαγαν μικρό αριθμό και στους περισσότερους δεν είχαν διαπιστωθεί τα αίτια της υπογονιμότητας.

Τα χλαμύδια βρέθηκαν συνολικά στο 45,3% των βιοψιών των όρχεων (43 από 95 άνδρες). Xλαμύδια βρέθηκαν επίσης στο 16,7 τοις εκατό των βιοψιών των όρχεων (3 από τους 18 άνδρες), που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια των διαδικασιών λήψης σπέρματος και χρησιμοποιήθηκαν άμεσα για τη γονιμοποίηση των ωαρίων. 

Σε 12 από τους 18 άνδρες που έκαναν βιοψία (66,7%) βρέθηκαν ειδικά αντισώματα κατά Chlamydia trachomatis στο αίμα τους, υποδεικνύοντας ότι οι άνδρες είχαν εκτεθεί στα βακτήρια. Κανείς όμως δεν είχε συμπτώματα, ούτε είχε διαγνωστεί με κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.

Η μόλυνση από χλαμύδια έχει συσχετιστεί με την υπογονιμότητα των γυναικών, αλλά δεν γνωρίζουμε πολλά για το ρόλο της στην ανδρική υπογονιμότητα, ειδικά όταν οι άνδρες δεν εμφανίζουν συμπτώματα και εκτιμάται ότι αφορά περίπου το 50% των περιπτώσεων.

Όταν δεν υπάρχουν συμπτώματα, μπορεί να μεταδοθεί εν αγνοία των πασχόντων στους σεξουαλικούς τους συντρόφους

Αυτή είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν στοιχεία για μόλυνση από χλαμύδια σε ανθρώπινο ιστό όρχεων. Αν και δεν μπορούμε να πούμε ότι τα χλαμύδια είναι η αιτία της υπογονιμότητας των ανδρών, είναι ένα σημαντικό εύρημα που δείχνει ότι υπάρχει πιθανότητα να παίζουν ρόλο στα προβλήματα δημιουργίας σπερματοζωαρίων στους όρχεις”, είπαν οι ερευνητές.

Μελέτες που έκαναν οι ερευνητές σε πειραματόζωα έδειξαν ότι η μόλυνση με χλαμύδια σε αρσενικούς ποντικούς δημιουργεί χρόνια λοίμωξη στους όρχεις, η οποία επηρεάζει σημαντικά την φυσιολογική δημιουργία σπέρματος.

Ένας τρόπος διάγνωσης της μόλυνσης με χλαμύδια γίνεται με δείγμα ούρων, αλλά μπορεί να μην εντοπίσει τη μόλυνση σε όλες τις περιπτώσεις. Στη μελέτη μας, δύο από τους τρεις ασθενείς των οποίων οι βιοψίες ήταν θετικές για τα χλαμύδια, ήταν αρνητικοί στην εξέταση ούρων για τα βακτηρίδια. Φαίνεται λοιπόν ότι η λοίμωξη μπορεί να μην διαγνωστεί στο ουροποιητικό σύστημα ή ότι το μικρόβιο να ανιχνεύεται στα ούρα παροδικά”, είπε ο επικεφαλής της έρευνας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις υπογόνιμων ανδρών δεν γνωρίζουμε τους λόγους που υπάρχουν προβλήματα με τα σπερματοζωάρια. Υπάρχουν παράγοντες που τα επηρεάζουν όπως πχ τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα, η συνεχής έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες, η έκθεση σε τοξικά κλπ, αλλά σε πολλούς άνδρες δεν υπάρχει τίποτα αξιοσημείωτο στο σεξουαλικό ή ιατρικό ιστορικό τους που θα μπορούσε να εξηγήσει τα προβλήματά γονιμότητας.

Η άποψή μου

Η λοίμωξη με τα χλαμύδια είχε τον τίτλο “ύπουλη επιδημία” όσον αφορά τις γυναίκες. Η μελέτη αυτή έρχεται να αποδείξει ότι η ύπουλη αυτή επιδημία δεν περιορίζεται μόνο στις γυναίκες, αλλά μπορεί να αφορά και τους άνδρες. Πιθανόν στη διάγνωση της υπογονιμότητας να πρέπει να συμπεριληφθούν και τεστ ανίχνευσης χλαμυδίων ακόμα και στους ασυμπτωματικούς άνδρες.

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα: https://academic.oup.com/humrep/advance-article/doi/10.1093/humrep/dez169/5580920

Ανακαλύφθηκε γονίδιο που ευθύνεται για την ανδρική υπογονιμότητα

Ανακαλύφθηκε γονίδιο που ευθύνεται για την ανδρική υπογονιμότητα

Άρθρο του Ιάκωβου Σούση, Μαιευτήρα-Γυναικολόγου, Ιατρού Αναπαραγωγής

 

Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 300.000 υπογόνιμα ζευγάρια. Τουλάχιστον ένα στα πέντε από αυτά τα ζευγάρια δεν γνωρίζει τα αίτια της υπογονιμότητας. Αυτές θεωρούνται περιπτώσεις “ανεξήγητης υπογονιμότητας”.

Τουλάχιστον οι μισές περιπτώσεις οφείλονται σε ανδρική υπογονιμότητα της οποίας η αιτία δεν έχει διαγνωστεί.

Εκτιμάται ότι έως και στο 50% περίπου αυτών των περιπτώσεων οι λόγοι είναι γενετικοί. Πολλά γονίδια όμως που παίζουν ρόλο στην ανδρική υπογονιμότητα παραμένουν άγνωστα.

Ομάδα ερευνητών εντόπισε μια γενετική ανωμαλία που μπορεί να είναι αιτία της ανδρικής υπογονιμότητας. Ανακάλυψαν ότι μετάθεση ενός τμήματος ενός χρωμοσώματος σε ένα άλλο επηρεάζει το γονίδιο SYCP2 που συνδέεται με τον χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων. Εντόπισαν μάλιστα το συγκεκριμένο γονίδιο σε τέσσερις υπογόνιμους άνδρες.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ανακάλυψη αυτού του γονιδίου θα συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση και διάγνωση της ανδρικής υπογονιμότητας.

“Η υπογονιμότητα είναι σοβαρότατο πρόβλημα για πολλούς νέους ανθρώπους και στο 40-70% των υπογόνιμων ανδρών δεν έχει διαγνωστεί το αίτιο. Πρέπει λοιπόν να βρούμε κι άλλα γονίδια”, είπαν οι ερευνητές.

Η συγκεκριμένη έρευνα που κατέληξε στην ανακάλυψη του γονιδίου SYCP2 ξεκίνησε όταν ένα ιατρός έστειλε στην ομάδα έναν ασθενή με στόχο να κατανοήσουν τη γενετική βάση των γενετικών ανωμαλιών και τον μηχανισμό της παθολογίας του σπέρματος.

Στα 28 του, ο ασθενής είχε διαγνωστεί δύο χρόνια πριν με υπογονιμότητα και εξαιρετικά χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων. Η ερευνητική ομάδα ανάλυσε τα χρωμοσώματά του και διαπίστωσε ότι ο ασθενής είχε μια ισορροπημένη χρωμοσωμική μετάθεση ανάμεσα στα χρωμοσώματα 20 και 22.

Αυτή η γενετική ανωμαλία οδήγησε σε 20πλάσια δραστηριότητα του SYCP2. Μέσα από μια σειρά από πειράματα οι ερευνητές διερεύνησαν την επίδραση αυτής της αλλαγής στη δραστηριότητα του SYCP2.

“Οι ισορροπημένες χρωμοσωμικές μεταθέσεις σε υπογόνιμους άνδρες σπανίως διερευνώνται περαιτέρω. Συνήθως οι ασθενείς πληροφορούνται τον κίνδυνο μεταφοράς της ανωμαλίας στα έμβρυα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενες αποβολές. Η έρευνά μας έδειξε ότι μια χρωμοσωμική αναδιάταξη μπορεί επίσης να διαταράξει ή να απορυθμίσει γονίδια σημαντικά στη γονιμότητα, ” δήλωσαν οι ερευνητές.

Η ερευνητική ομάδα βρήκε άλλους τρεις υπογόνιμους άνδρες με παραλλαγές της λειτουργίας στο γονίδιο SYCP2. Οι διαταραχές στο SYCP2 ήταν πολύ συχνότερες μεταξύ ανδρών με υπογονιμότητα σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.

Η διάγνωση του αιτίου της υπογονιμότητας πολλές φορές είναι θεραπευτική από μόνη της, ακόμα κι αν δεν μπορεί να γίνει κάτι για να διορθωθεί το πρόβλημα. Δίνει τέλος στην αναζήτηση των αιτίων της υπογονιμότητας και ανοίγει την πόρτα σε θεραπευτικές επιλογές.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση American Journal of Human Genetics.

Visit Us On FacebookVisit Us On Google PlusVisit Us On Linkedin