Νέα για τη Γονιμότητα

Νέα ανακάλυψη: Τα γονίδια ενεργοποιούνται από την πρώτη στιγμή στο έμβρυο

Νέα ανακάλυψη: Τα γονίδια ενεργοποιούνται από την πρώτη στιγμή στο έμβρυο

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα γονίδια ενεργοποιούνται αμέσως μετά τη γονιμοποίηση στο έμβρυο, ρίχνοντας φως στην έναρξη της δημιουργίας της εμβρυϊκής ζωής.

 

Η διαπίστωση ότι ορισμένα γονίδια είναι ενεργά από την αρχή θέτει υπό αμφισβήτηση αυτό που γνωρίζαμε μέχρι τώρα: ότι τα γονίδια δεν ενεργοποιούνται στο έμβρυο έως ότου να αποτελείται από τέσσερα έως οκτώ κύτταρα, δηλαδή δύο ή τρεις ημέρες μετά τη γονιμοποίηση.

 

Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης δείχνουν ότι η δραστηριότητα των γονιδίων ξεκινά στο στάδιο του ενός κυττάρου, νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε και είναι πιθανόν να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη δημιουργία του εμβρύου.

 

Η έρευνα των Βρετανών ερευνητών από τα πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ και του Μπαθ και Αμερικανών συναδέλφων τους, δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Cell Stem Cell.

 

Χρησιμοποίησαν μία μέθοδο που ονομάζεται RNA-sequencing (αλληλουχία του RNA) ανέλυσαν με ακρίβεια μεμονωμένα ωάρια και έμβρυα ενός κυττάρου, προκειμένου να καταγράψουν ενδεικτικά προϊόντα γονιδιακής δραστηριότητας, που ονομάζονται μεταγραφές RNA.

 

Ανακάλυψαν ότι εκατοντάδες γονίδια δραστηριοποιούνται στα μονοκύτταρα έμβρυα. Καθώς η γονιδιακή δραστηριότητα ξεκινά από εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, παλαιότερες τεχνικές δεν είχαν την απαραίτητη ευαισθησία ώστε να ανιχνεύσουν αυτή τη δραστηριότητα. Η τελευταίας τεχνολογίας αλληλουχία RNA όμως, έδειξε αμέσως αυτές τις μικρές αλλαγές.

 

«Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τη βιολογική διαδικασία του περάσματος από το στάδιο του μονοκύτταρου εμβρύου. Αν δεν «ξυπνήσει» το γονιδίωμα, δεν υπάρχει ανάπτυξη. Πρόκειται λοιπόν για ένα θεμελιώδες βήμα» είπαν οι ερευνητές.

 

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πολλά γονίδια που ενεργοποιούνται σε έμβρυα ενός κυττάρου παραμένουν ενεργοποιημένα μέχρι το στάδιο των τεσσάρων έως οκτώ κυττάρων, στάδιο στο οποίο  απενεργοποιούνται.

 

«Φαίνεται σαν να υπάρχει ένα είδος γενετικής «αλλαγής βαρδιών» στα πρώιμα έμβρυα: η πρώτη βάρδια ξεκινά αμέσως μετά τη γονιμοποίηση στα μονοκύτταρα έμβρυα και μια δεύτερη βάρδια αναλαμβάνει στο στάδιο των οκτώ κυττάρων», εξήγησαν.

 

Τη στιγμή της γονιμοποίησης, τα γονιδιώματα των σπερματοζωαρίων και των ωαρίων (το σύνολο των γονιδίων τους) είναι ανενεργά: το σπερματοζωάριο και το ωάριο βασίζονται σε μεταγραφές του RNA που είχαν παραχθεί κατά τη δημιουργία τους με οδηγίες που ρυθμίζουν τα χαρακτηριστικά τους.

 

Οι μεταγραφές παρέχουν βασικές οδηγίες σε όλα τα κύτταρα και τα εμβρυϊκά κύτταρα δεν αποτελούν εξαίρεση. Αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητο τα γονιδιώματα των γονέων (των σπερματοζωαρίων και των ωαρίων) να «αφυπνιστούν» στο νέο έμβρυο. Πότε όμως και πώς συμβαίνει αυτό;

 

Η κατανόηση της διαδικασίας αφύπνισης του γονιδιώματος είναι σημαντική: είναι ένα βασικό κομμάτι του παζλ της ανάπτυξη και μπορεί να βοηθήσει την επιστημονική κοινότητα να κατανοήσει καλύτερα τις ασθένειες, την κληρονομικότητα και την υπογονιμότητα.

 

«Αν και πιστεύουμε ότι το έναυσμα για την ενεργοποίηση των γονιδίων προέρχεται από το ωάριο, δεν γνωρίζουμε πως γίνεται αυτό. Γνωρίζουμε όμως πλέον ποια γονίδια εμπλέκονται, μπορούμε να τα εντοπίσουμε και να χρησιμοποιήσουμε μοριακές τεχνικές για να ανακαλύψουμε τον μηχανισμό», είπε ο επικεφαλής της μελέτης.

 

Αξιοσημείωτο είναι ότι ανάμεσα στους πιθανούς «υπεύθυνους» για την ενεργοποίηση των γονιδίων είναι και παράγοντες που σχετίζονται με τον καρκίνο, όπως ορισμένα γνωστά ογκογονίδια. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ο φυσικός, υγιής ρόλος αυτών των παραγόντων, που είναι γνωστό ότι έχουν αρνητικό ρόλο στον καρκίνο, είναι να αφυπνίζουν γονίδια στα μονοκύτταρα έμβρυα.  Εάν αυτό αποδειχθεί, τα ευρήματα της ομάδας θα μπορούσαν να ρίξουν φως στον τρόπο δημιουργίας του καρκίνου και να συμβάλλουν στη διάγνωση και την πρόληψη του καρκίνου.

 

Τα ευρήματα της μελέτης μπορεί να ρίξουν φως και στην  κληρονομικότητα επίκτητων χαρακτηριστικών, όπως η παχυσαρκία: οι γονείς φαίνεται πως μεταδίδουν το χαρακτηριστικό στα παιδιά τους και η αλλαγή της γονιδιακής ενεργοποίησης μετά τη γονιμοποίηση, είναι μία πιθανή εξήγηση.

Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης μονοκύτταρα έμβρυα που δεν συνέχισαν να αναπτύσσονται και διαπίστωσαν ότι πολλά από τα γονίδιά τους δεν είχαν ενεργοποιηθεί.

 

Τέτοια έμβρυα έχουν χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση μεθόδων επεξεργασίας του ανθρώπινου γονιδιώματος. Τα νέα ευρήματα όμως δείχνουν ότι ίσως να μην είναι το κατάλληλο μοντέλο για αυτή την έρευνα.

 

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34936886/

 

Γονιμότητα: Ποιος είναι ο ιδανικός δείκτης μάζας σώματος

Γονιμότητα: Ποιος είναι ο ιδανικός δείκτης μάζας σώματος

Ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) σχετίζεται με υπογονιμότητα τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες.

Η σχέση αυτή έχει τεκμηριωθεί τόσο με μελέτες παρατήρησης, όσο και με τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες μείωσης βάρους και ποσοστών επιτυχίας της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Οι γυναίκες με χαμηλό δείκτη μάζας σώματος φαίνεται πως έχουν επίσης χαμηλότερα ποσοστά σύλληψης στις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Τα αποτελέσματα νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Human Reproduction, δείχουν ότι ο  δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) είναι ένα από τα αίτια της υπογονιμότητας.

Στη μελέτη αναλύθηκαν στοιχεία για 28.341 γυναίκες (μέσης ηλικίας 30 ετών, με μέσο όρο ΔΜΣ 23,1 kg/m2) και 26.252 άνδρες (μέσης ηλικίας 33 ετών, με μέσο όρο ΔΜΣ 25,5 kg/m2) που είχαν λάβει μέρος στη Νορβηγική μελέτη κοόρτης «Μητέρα, Πατέρας και Παιδί».

Οι συμμετέχοντες παρουσίασαν δεδομένα για τον γονότυπο και παρείχαν αυτοαναφερόμενες πληροφορίες σχετικά με το χρόνο που χρειάστηκαν έως την επίτευξη εγκυμοσύνης και τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι το 10% των ζευγαριών ήταν υπογόνιμα (χρειάστηκαν περισσότερους από 12 μήνες για να επιτευχθεί εγκυμοσύνη).

Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι υπογόνιμες γυναίκες και οι υπογόνιμοι άνδρες:

  • ήταν μεγαλύτερης ηλικίας
  • είχαν χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο
  • ήταν πιο πιθανό να είναι ή να υπήρξαν καπνιστές
  • ήταν πιο πιθανό να καταβάλουν προσπάθειες για την επίτευξη πρώτης εγκυμοσύνης
  • είχαν, κατά μέσο όρο, μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος

Ύστερα από αναλύσεις πολλών μεταβλητών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο δείκτης μάζας σώματος έχει μια συσχέτιση σε σχήμα J με την υπογονιμότητα τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες.

Από τους συμμετέχοντες, όσοι είχαν δείκτη μάζας σώματος κάτω από 20,0 kg/m2 και πάνω από 30,0 kg/m2 είχαν αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Τα ευρήματα ενισχύουν επίσης τα συμπεράσματα παλαιότερων μελετών που δείχνουν ότι άνδρες και γυναίκες με δείκτη μάζας σώματος <20 kg/m2 μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Σύμφωνα με τη νέα μελέτη οι βέλτιστες τιμές για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα υπογονιμότητας είναι δείκτης μάζας σώματος 20-25 kg/m2.

Τα ευρήματα υποστηρίζουν μια αιτιολογική επίδραση της παχυσαρκίας στην υπογονιμότητα. Ο γενετικά προβλεπόμενος ΔΜΣ 23 στις γυναίκες και 25 kg/m2 στους άνδρες συνδέθηκε με τον χαμηλότερο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Στις παχύσαρκες γυναίκες (≥30,0 kg/m2), κάθε αύξηση του  δείκτης μάζας σώματος ανά μονάδα συνδέεται με 18% μεγαλύτερες πιθανότητες υπογονιμότητας και 15% χαμηλότερες πιθανότητες υπογονιμότητας (-24% έως -2%) σε αδύνατες γυναίκες με δείκτη μάζας σώματος <20,0 kg/m2.

Κατά αντιστοιχία, και στους παχύσαρκους άνδρες, αύξηση του ΔΜΣ ανά μονάδα συνδέεται με κατά μέσο όρο 26% μεγαλύτερες πιθανότητες υπογονιμότητας (8-48%).

Αλλά και οι αδύνατοι άνδρες, διατρέχουν επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Οι βασικοί περιορισμοί της μελέτης ήταν ότι οι ερευνητές δεν γνώριζαν εάν η υπογονιμότητα οφείλεται σε γυναικείο ή ανδρικό παράγοντα ή και στους δύο, αλλά και ότι ο αριθμός συμμετεχόντων που ήταν παχύσαρκοι ή πολύ αδύνατοι ήταν περιορισμένος.

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα εδώ: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34668019/

 

Εγκυμοσύνη: Η έκθεση σε ακραία υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου

Εγκυμοσύνη: Η έκθεση σε ακραία υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου

Τις επιπτώσεις των υψηλών και των χαμηλών θερμοκρασιών στην ανάπτυξη των εμβρύων μελέτησαν Ισραηλινοί ερευνητές.

 

Οι ερευνητές ανάλυσαν τα στοιχεία για 624.940 γυναίκες με μονήρη κύηση, που έφεραν στον κόσμο το μωρό τους στο Ισραήλ κατά την περίοδο 2010-2014. Οι ερευνητές αποκάλυψαν ότι οι πολύ υψηλές και οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες συνδέονται με τη γέννηση ελλιποβαρών μωρών. Ο πιο επιβαρυντικός παράγοντας ήταν η πολλή ζέστη κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της κύησης.

 

Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή Azrieli του Πανεπιστημίου Bar-Ilan, το Τμήμα Γεωγραφίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Χάιφα, του Πανεπιστημίου Ben-Gurion, της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας του Ισραήλ και Ισπανοί συνάδελφοί τους.

 

Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα, δημιούργησαν μοντέλα και χάρτες και ανέλυσαν όλα τα στοιχεία για τις καταγεγραμμένες γεννήσεις ζώντων βρεφών, πληροφορίες για την τοποθεσία που γεννήθηκε το κάθε μωρό και τις θερμοκρασίες καθ ‘όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

Στη συνέχεια χώρισαν τη χώρα σε τρεις κλιματικές ζώνες και πραγματοποίησαν μια στατιστική ανάλυση συγκρίνοντας όλα τα δεδομένα σε επίπεδο ημερών, εβδομάδων και τριμήνων καθ ‘όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και τα αναλυτικά στοιχεία που έχουν καταγραφεί για κάθε εγκυμοσύνη και κάθε γέννηση.

 

Το εξαιρετικά μεταβλητό κλίμα του Ισραήλ, που καθορίζεται από το υψόμετρο, το γεωγραφικό πλάτος και την εγγύτητα στη Μεσόγειο θάλασσα, ταξινομήθηκε σε τρεις κλιματολογικές ζώνες: Μεσογειακή (χαρακτηρίζεται από ξηρό, ζεστό καλοκαίρι), ημίξηρο και έρημο/άνυδρο (και τα δύο χαρακτηρίζονται από ξηρό κλίμα και υψηλές θερμοκρασίες).

 

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια στατιστική ανάλυση και αξιολόγησαν τη σχέση των θερμοκρασιών με το βάρος γέννησης των μωρών, λαμβάνοντας υπόψιν την θρησκευτική ομάδα που ανήκουν οι γονείς, το φύλο του μωρού, την οικογενειακή κατάσταση της μητέρας, την καταγωγή, την ηλικία, την εκπαίδευση, την κοινωνικοοικονομική τάξη και την εργασία τους.

 

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πολύ υψηλές και οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν σταθερά το βάρος γέννησης των μωρών. Οι ακραίες θερμοκρασίες παίζουν πολύ πιο σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του δεύτερου και ιδιαίτερα του τρίτου τριμήνου.

 

Η ανάλυση και για τις τρεις κλιματικές ζώνες συνδυαστικά έδειξε αντίστροφες συσχετίσεις σχήματος U, δηλαδή οι ψυχρότερες και θερμότερες θερμοκρασίες σχετίζονται με χαμηλότερο μέσο όρο βάρους γέννησης σε σχέση τις μέσες θερμοκρασίες.

 

Το αντίστροφο μοτίβο σχήματος U ισχύει με βάση τη μέση θερμοκρασία σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

Οι γυναίκες που εκτέθηκαν σε μέσες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της κύησης είχαν μωρά με βάρος 56-65 γραμμάρια μεγαλύτερο από αυτές που εκτέθηκαν σε ακραίες θερμοκρασίες, αφού διορθώθηκαν όλοι εκείνοι οι παράγοντες που θα μπορούσαν στατιστικά να επηρεάσουν το βάρος του μωρού.

 

Οι ισχυρότερες συσχετίσεις φάνηκε πως υπάρχουν όταν η έγκυος εκτίθεται σε ακραίες θερμοκρασίες κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης.

 

Οι αντίστροφες συσχετίσεις μεταξύ του βάρους γέννησης και των ψυχρότερων και θερμότερων θερμοκρασιών ήταν σημαντικές το πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο, αλλά ήταν ασθενέστερες από τις αντίστοιχες εκτιμήσεις για το τρίτο τρίμηνο.

 

«Η μελέτη μας απέδειξε ότι οι υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες σχετίζονται άμεσα με το βάρος γέννησης σε όλες τις γεννήσεις που έγιναν στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια των πέντε ετών. Το χαμηλότερο βάρος γέννησης μπορεί να υποδεικνύει ανωμαλίες στην ενδομήτρια ανάπτυξη και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για νοσηρότητα κατά την πρώιμη παιδική ηλικία και γενικά στη ζωή», είπαν οι ερευνητές.

 

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: https://ehp.niehs.nih.gov/doi/10.1289/EHP8117

 

Τεχνητή νοημοσύνη για την αξιολόγηση της ανδρικής υπογονιμότητας

Τεχνητή νοημοσύνη για την αξιολόγηση της ανδρικής υπογονιμότητας

Με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης αξιολογήθηκαν δείγματα ιστού σε άνδρες που παράγουν λίγα ή καθόλου σπερματοζωάρια.

Ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Toho στην Ιαπωνία θέλησαν να διαπιστώσουν εάν η πλατφόρμα Vision Google Automated Machine Learning (AutoML) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να γίνεται η παραδοσιακή μέθοδος βαθμολόγησης Johnson, αντί να την κάνουν παθολόγοι.

Η μέθοδος βαθμολόγησης Johnson χρησιμοποιείται για να αξιολογηθεί η ικανότητα ενός άνδρα να παράγει βιώσιμα σπερματοζωάρια, με βάση την εξέταση δειγμάτων ιστού που λαμβάνονται από τους όρχεις. Συχνά είναι το πρώτο στάδιο της θεραπείας της αζωοσπερμίας (όταν δεν υπάρχουν σπερματοζωάρια στο σπέρμα).

Ο Δρ. Hideyuki Kobayashi, αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος ουρολογίας στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Toho είπε: «Το μοντέλο που δημιουργήσαμε μπορεί να ταξινομήσει ιστολογικές απεικονίσεις των όρχεων χωρίς τη συμμετοχή παθολόγου.  Ελπίζω ότι η προσέγγισή μας θα δώσει τη δυνατότητα στους κλινικούς ιατρούς σε κάθε τομέα της ιατρικής να δημιουργήσουν μοντέλα που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην καθημερινή κλινική πρακτική».

Οι ερευνητές επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν το προϋπάρχον εργαλείο της Google AutoML Vision, για να αποφύγουν τη δημιουργία ενός νέου εργαλείου τεχνητής νοημοσύνης.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ιστολογικές τομές ορχικού ιστού που ελήφθησαν από τους όρχεις 264 ανδρών, για να δημιουργήσουν δύο ομάδες δεδομένων με εικόνες στο Adobe Photoshop Elements 2020. Από αυτές, χρησιμοποιήθηκαν τα δύο τρίτα για να «εκπαιδεύσουν» το εργαλείο, έτσι ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει διαφορετικά μέρη του ορχικού ιστού.

Στη συνέχεια, μελέτησαν και επιβεβαίωσαν τη λειτουργία του  αλγόριθμου που είχε δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας τις υπόλοιπες τομές για να δουν αν θα μπορούσε να προσδιορίσει διαφορετικά μέρη του ιστού, να αξιολογήσει την εμφάνισή του και να τον κατατάξει σε μία από τις τέσσερις κατηγορίες της βαθμολόγησης Johnson.

Στη συνέχεια συνέκριναν τα αποτελέσματα με τα ευρήματα των ερευνητών που χρησιμοποίησαν παραδοσιακές μεθόδους και αποδείχθηκε ότι τα αποτελέσματα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας είχαν υψηλά ποσοστά συμφωνίας.

Οι ερευνητές τόνισαν πάντως ότι η αξία των ευρημάτων είναι περιορισμένη, καθώς θα μπορούσαν να έχουν επιλεγεί συγκεκριμένες εικόνες όταν εκπαίδευαν, δοκίμαζαν και εξέταζαν την αποτελεσματικότητα του νέου ψηφιακού εργαλείου.

Ο Δρ Kobayashi είπε ότι η αξιολόγηση των ιστολογικών τομών­­ με τον παραδοσιακό τρόπο είναι περίπλοκη και χρονοβόρα για τους παθολόγους, λόγω της «πολυπλοκότητας» του ιστού όταν προχωρούν τα στάδια της σπερματογένεσης. Η χρήση ενός μοντέλου τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να επιταχύνει αυτή τη διαδικασία και την παραπομπή των ασθενών. Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί σε απομακρυσμένες περιοχές και αναπτυσσόμενες χώρες.

«Το μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιήσαμε είναι χρήσιμο για όλους. Θα μπορούσε να γίνει ένα δυνατό εργαλείο στην ιατρική που στο εγγύς μέλλον, οι γιατροί στα νοσοκομεία θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν εύκολα  να ταξινομούν απεικονίσεις με τεχνητή νοημοσύνη, έτσι όπως τώρα χρησιμοποιούν το Microsoft PowerPoint ή το Excel», είπε ο επικεφαλής της μελέτης.

 

Διαβάστε περισσότερα: https://www.nature.com/articles/s41598-021-89369-z

 

Το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού δεν επηρεάζει τη γονιμότητα των γυναικών

Το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού δεν επηρεάζει τη γονιμότητα των γυναικών

Μια νέα μελέτη του Ιατρικού Κέντρου Χαντάσα, του πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ έδειξε ότι το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού της Pfizer δεν έχει επιπτώσεις στη γονιμότητα των γυναικών.

Οι Ισραηλινοί ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τόσο το εμβόλιο, όσο και ο ιός δεν μειώνουν τις πιθανότητες μίας γυναίκας να μείνει έγκυος.

Η μελέτη είναι η πρώτη του είδους της και έγινε με τη συμμετοχή 32 γυναικών στο κέντρο εξωσωματικής γονιμοποίησης του Χαντάσα, στο Ισραήλ, όπου η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού (άνω των 16 ετών) έχει ήδη κάνει δύο δόσεις του εμβολίου κατά του κορωνοϊού.

«Περίπου οι μισές γυναίκες ήρθαν στο κέντρο για να καταψύξουν ωάρια ή επειδή είχε ο σύντροφός τους κάποιο πρόβλημα γονιμότητας και οι άλλες μισές επειδή είχαν οι ίδιες θέμα υπογονιμότητας», είπε η Δρ Anat Hershko, διευθύντρια της μονάδας εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Οι συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Στην πρώτη ομάδα είχαν κάνει το εμβόλιο Pfizer, στη δεύτερη γυναίκες που είχαν κολλήσει κορωνοϊό και ανάρρωσαν από την ασθένεια και στην τρίτη ομάδα γυναίκες που δεν είχαν εκτεθεί στον κορωνοϊό.

Οι ερευνητές εξέτασαν το θυλακικό υγρό, που βρίσκεται σε άμεση επαφή με το ωάριο και επηρεάζει την ποιότητά του.

«Αυτό το υγρό είναι μια πολύ καλή πηγή για να πάρουμε στοιχεία σχετικά με το περιβάλλον του ωαρίου, καθώς μπορεί να αναλυθεί σε ορμονικό επίπεδο και να ελεγχθεί για ορισμένες πρωτεΐνες που σύμφωνα με την ιατρική βιβλιογραφία είναι καλοί δείκτες για την ποιότητα του ωαρίου. Αυτό ακριβώς κάναμε», είπε η Hershko.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν με χαρά ότι το εμβόλιο δεν επηρέασε με οποιονδήποτε τρόπο το ωάριο. Κατάφεραν επίσης να εντοπίσουν στο θυλακικό υγρό τα αντισώματα κατά του κορωνοϊού. Όλες οι ασθενείς που είχαν αντισώματα στο αίμα, είχαν αντισώματα και στο υγρό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς φάνηκε ότι το περιβάλλον των ωοθηκών προστατεύεται από την ασθένεια.

Η επικεφαλής της μελέτης διαβεβαίωσε εκείνους που άκουσαν “θεωρίες συνωμοσίας” στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ο κορωνοϊός δεν επηρεάζει τη γονιμότητα της γυναίκας, πως τα σενάρια αυτά δεν ισχύουν.

«Δεν βλέπω κανένα βιολογικό λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι πρέπει να φοβούνται το εμβόλιο», είπε η Hershko. «Πιθανώς σε μια τόσο αγχωτική εποχή, οι άνθρωποι έχουν φόβους που σχετίζονται με τη μελλοντική τους γονιμότητα».

Η επικεφαλής της μελέτης τόνισε ότι αν και η προκαταρκτική μελέτη διεξήχθη σε ένα μικρό δείγμα γυναικών, είναι σημαντικό που μπορεί πλέον να παρουσιάζει στοιχεία στις ασθενείς που ανησυχούν ότι το εμβόλιο και ο κορωνοϊός μπορεί να έχουν επιπτώσεις στη γονιμότητά τους. «Πριν είχαν εκείνες την άποψή τους κι εγώ τη δική μου. Τώρα μπορώ να τις διαβεβαιώσω για το τι συμβαίνει, με δεδομένα από τον πραγματικό κόσμο», είπε.

 

https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.04.09.21255195v1

Ευεργετική η χορήγηση διενογέστης πριν την εξωσωματική σε γυναίκες με ενδομητριώμα

Ευεργετική η χορήγηση διενογέστης πριν την εξωσωματική σε γυναίκες με ενδομητριώμα

Πολλές γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση έχουν εστίες της ασθένειας πάνω ή μέσα στις ωοθήκες (ενδομητρίωμα), με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν έντονο πόνο και συχνά υπογονιμότητα.

Τα αποτελέσματα νέας μελέτης δείχνουν ότι η χορήγηση διενογέστης σε γυναίκες που έχουν ενδομητρίωμα, δηλαδή εστίες ενδομητρίωσης πάνω ή μέσα στις ωοθήκες, μείωσε το μέγεθος του ενδομητριώματος, αλλά και τον πόνο που σχετίζεται με την ενδομητρίωση, χωρίς να υπάρξουν σημαντικές παρενέργειες.

Η διενογέστη (dienogest) είναι ένα σύγχρονο προγεσταγόνο, που λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο με τη φυσική ορμόνη προγεστερόνη.

Οι ερευνητές του νοσοκομείου της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Erciyes παρακολούθησαν για έναν χρόνο 24 ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με ενδομητρίωμα και λάμβαναν διενογέστη.

Η μέση ηλικία των 24 ασθενών ήταν 29,58 έτη και ο μέσος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) 25,9. Στο 86,67% τα ενδομητριώματα των ασθενών ήταν στη μία ωοθήκη.

Οι ασθενείς έλαβαν από στόματος μία δόση 2 mg του συγκεκριμένου συνθετικού προγεστογόνου κάθε μέρα, την ίδια ώρα, για έξι μήνες. Οι ασθενείς εξετάστηκαν για την αποτελεσματικότητα και πιθανές παρενέργειες κατά την έναρξη της μελέτης, 3 μήνες αργότερα και 6 μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας.

Ο μέσος όγκος του ενδομητριώματος μειώθηκε σημαντικά, κατά 41% (από 112,63 ± 161,31 cm³ κατά την έναρξη σε 65,47 ± 95,69 cm³ 6 μήνες αργότερα (P = 0,005). Μειώθηκε επίσης σημαντικά πόνος. Σε μία κλίμακα που το 10 είναι αφόρητος πόνος, ο πόνος της ενδομητρίωσης στις συγκεκριμένες ασθενείς μειώθηκε από το 7,5 στο 3 έξι μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας.

Η πιο συχνή παρενέργεια (στο 16,6%) ήταν η ανώμαλη κολπική αιμορραγία (παρατεταμένη και συχνή αιμορραγία ή κηλίδες αίματος), αύξηση βάρους (8,3%), κεφαλαλγία (8,3%), καταθλιπτική διάθεση (8,3%), ζάλη (4,1%), μείωση της λίμπιντο (4,1%).

«Η λαπαροσκοπική αφαίρεση του ενδομητριώματος είναι μέχρι τώρα η πιο αξιόπιστη λύση για τη θεραπεία της ενδομητρίωσης. Υπάρχουν όμως ανησυχίες για την πιθανότητα βλάβης στα ωοθηκικά αποθέματα κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης», αναφέρουν οι Τούρκοι ερευνητές.

Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με το χρονοδιάγραμμα της χειρουργικής επέμβασης σε νεαρές γυναίκες, αλλά και για την επιλογή να καθυστερήσει ή όχι η χειρουργική αφαίρεση του ενδομητριώματος σε υπογόνιμες γυναίκες που σκοπεύουν να κάνουν εξωσωματική.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, χρειάζεται να σχεδιαστούν στρατηγικές ώστε να μειωθεί το μέγεθος του ενδομητριώματος ή ακόμα και να εξαφανιστεί, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η γονιμότητα μίας νέας γυναίκας.

Μία πιθανή λύση είναι η χορήγηση ενός αναλόγου της GnRH (Arvekap, Zoladex και άλλα) πριν από το χειρουργείο, που κάνει πιο εύκολη τη λαπαροσκοπική αφαίρεση των εστιών της ενδομητρίωσης και μπορεί να μειώσει την μετεγχειρητική βλάβη στη λειτουργία των ωοθηκών μειώνοντας την ενεργή φλεγμονή, τις συμφύσεις και το μέγεθος των λεγόμενων σοκολατοειδών κύστεων (ενδομητριωμάτων).

Η θεραπεία με αγωνιστή GnRH προκαλεί καταστολή του κύκλου, με ανεπιθύμητα αποτελέματα όπως ακανόνιστη περίοδο, καύσο στον κόλπο, μειωμένη λίμπιντο και μείωση της οστικής πυκνότητας.


Στις γυναίκες που κάνουν εξωσωματική και έχουν ενδομητρίωμα πριν την ωοληψία, η διενογέστη μπορεί να κάνει πιο εύκολη τη διαδικασία της λήψης ωαρίων και να προστατεύσει τη γυναίκα από βακτηριακές λοιμώξεις.


«Η μακροχρόνια χρήση
της διενογέστης σε νεαρότερες ασθενείς με ενδομητρίωμα, οι οποίες δεν έχουν αποκτήσει ακόμα παιδιά, μπορεί να μειώσει την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης μειώνοντας το μέγεθος

ενδομητριωμάτων, ενώ ταυτοχρόνως θα μπορούσε να διατηρήσει το αποθεματικό των ωοθηκών», ανέφεραν οι ερευνητές.

Η διενογέστη θα μπορούσε επίσης να ελαττώσει τις χειρουργικές επεμβάσεις σε υπογόνιμες γυναίκες που έχουν ενδομητρίωμα, καθώς επίσης να μειώσει περαιτέρω τη σπάνια επιπλοκή δημιουργίας αποστήματος στην πύελο μετά από ωοληψία.

Οι ερευνητές θεωρούν πως πρέπει να εξετάζεται η πιθανότητα χορήγησης διενογέστης πριν την έναρξη ενός κύκλου εξωσωματικής ώστε να μειωθεί το μέγεθος του ενδομητριώματος.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33629621/

Σκλήρυνση κατά πλάκας: Δεν αυξάνονται οι πιθανότητες επιπλοκών στην εγκυμοσύνη

Σκλήρυνση κατά πλάκας: Δεν αυξάνονται οι πιθανότητες επιπλοκών στην εγκυμοσύνη

Μία νέα μελέτη Δανών ερευνητών καθησυχάζει τις γυναίκες που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας (πολλαπλή σκλήρυνση) και θέλουν να αποκτήσουν παιδί.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η πολλαπλή σκλήρυνση δεν αυξάνει σημαντικά τους κινδύνους επιπλοκών της εγκυμοσύνης.

«Καταλαβαίνουμε γιατί οι γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση μπορεί να ανησυχούν για τους κινδύνους της εγκυμοσύνης» είπε η επικεφαλής της μελέτης Dr. Melinda Magyari, από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.

Στη μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν από το 1997 μέχρι το 2016 τις εγκυμοσύνες 2930 γυναικών με σκλήρυνση κατά πλάκας (μέση διάρκεια της νόσου, 6,38 έτη) με τις εγκυμοσύνες 56.958 μεταξύ των γυναικών που δεν έπασχαν από αυτή την αυτοάνοση ασθένεια.

«Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι δεν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος γενετικών ανωμαλιών για τα μωρά που γεννιούνται από γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλές άγνωστες πτυχές της εγκυμοσύνης σε περιπτώσεις γυναικών με σκλήρυνση κατά πλάκας. Θελήσαμε λοιπόν να διαπιστώσουμε εάν αυτές οι ασθενείς έχουν υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών της εγκυμοσύνης. Διαπιστώσαμε ότι οι εγκυμοσύνες τους ήταν εξίσου καλές με εκείνες των μητέρων που δεν πάσχουν από πολλαπλή σκλήρυνση”.

Οι Δανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στα ποσοστά κινδύνου στις περισσότερες επιπλοκές της εγκυμοσύνης όπως η προεκλαμψία, ο διαβήτης κύησης, οι επιπλοκές που σχετίζονται με τον πλακούντα, η ανάγκη καισαρικής τομής, η θνησιγένεια, ο πρόωρος τοκετός, οι συγγενείς δυσπλασίες, η χαμηλή βαθμολογία Apgar (τεστ που γίνεται για την υγεία του μωρού αμέσως μετά τον τοκετό και περιλαμβάνει έλεγχο του καρδιακού ρυθμού, των αντανακλαστικών και του μυϊκού τόνου).

Οι γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση γεννούν πιο συχνά με καισαρική

Τα στοιχεία έδειξαν ότι στις γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση ήταν αυξημένο το ποσοστό των περιπτώσεων που κρίθηκε απαραίτητη η καισαρική τομή (14%) σε σχέση με του γενικού πληθυσμού (8%). Μετά την προσαρμογή για άλλους παράγοντες (όπως μια προηγούμενη καισαρική τομή ή η ηλικία της μητέρας) οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας είχαν 89% περισσότερες πιθανότητες να κάνουν καισαρική τομή.

«Πιστεύουμε ότι ο λόγος για τον οποίο περισσότερες γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας γεννούν με καισαρική τομή ή κάνουν πρόκληση τοκετού μπορεί να σχετίζεται με συμπτώματα της ασθένειας, όπως μυϊκή αδυναμία, σπαστικότητα ή κόπωση, που μπορεί να επηρεάσουν τον τοκετό. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκαλέσουν μεγαλύτερη κούραση στη μητέρα και πιθανώς επιπλοκές, γεγονός που οδηγεί τους μαιευτήρες να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα» είπε η επικεφαλής της μελέτης.

Άλλα ευρήματα ήταν ότι οι γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας είχαν:

  • 15% περισσότερες πιθανότητες να κάνουν πρόκληση τοκετού
  • 29% περισσότερες πιθανότητες να γεννήσουν μωρά που ήταν μικρά για την ηλικία κύησης

Πιο αναλυτικά, τα στοιχεία έδειξαν ότι οι γυναίκες που πάσχουν από πολλαπλή σκλήρυνση είχαν τις ακόλουθες πιθανότητες επιπλοκών της εγκυμοσύνηςπου δεν διαφέρουν στατιστικά από τις υγιείς γυναίκες. Σε παρένθεση αναφέρεται το ποσοστό κινδύνου των γυναικών που δεν πάσχουν από την ασθένεια:

  • Προεκλαμψία / διαβήτης κύησης: 0,93 (0,77-1,13).
  • Επείγουσα καισαρική τομή: 1,03 (0,90-1,17).
  • Τοκετός με εμβρυουλκία: 1.13 (0.97-1.31).
  • Χαμηλό σκορ Apgar: 0,90 (0,56-1,44).
  • Ενδομήτριος θάνατος του μωρού1,17 (0,68-2,00).
  • Πρόωρος τοκετός: 1,12 (0,95-1,33).
  • Συγγενείς δυσπλασίες: 1,02 (0,87-1,19).

Οι γυναίκες που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας είχαν υψηλότερες πιθανότητες για:

  • Προγραμματισμένη καισαρική τομή: 1,89 (1,65-2,16).
  • Πρόκληση τοκετού: 1,15 (1,01-1,31).
  • Γέννηση μικρού μωρού σε σχέση με τις εβδομάδες κύησης: 1,29 (1,04-1,60).

Οι γυναίκες που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας είχαν χαμηλότερες πιθανότητες για:

  • Επιπλοκές που σχετίζονται με τον πλακούντα: 0,62 (0,40-0,94).
  • Σημάδια που υποδηλώνουν ασφυξία του νεογνού: 0,87 (0,78-0,97).

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Neurology Clinical Practice: https://cp.neurology.org/content/early/2021/02/03/CPJ.0000000000001035

 

Νέο φάρμακο για τη γυναικεία υπογονιμότητα

Νέο φάρμακο για τη γυναικεία υπογονιμότητα

Ένα νέο, πειραματικό φάρμακο φαίνεται πως μπορεί να αυξήσει τη γονιμότητα γυναικών που αντιμετωπίζουν προβλήματα ωορρηξίας, σύμφωνα με ερευνητές του Imperial College London.

Το νέο φάρμακο, που ονομάζεται MVT-602, δρα μέσω του φυσικού συστήματος της κισπεπτίνης, μίας σημαντικής για τη γονιμότητα ορμόνης.

Η κισπεπτίνη παίζει σημαντικό ρόλο στη γονιμότητα καθώς εμπλέκεται στην απελευθέρωση δύο άλλων ορμονών από την υπόφυση: της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH) και ορμόνης που διεγείρει τα ωοθυλακία (FSH), που ρυθμίζουν την ωρίμανση και την απελευθέρωση των ωαρίων.

Η μελέτη δείχνει ότι μια εφάπαξ δόση MVT-602 μπορεί να παρατείνει την ορμονική διέγερση στις γυναίκες σε σχέση με τη φυσικώς απαντώμενη κισπεπτίνη. Αποτελεί συναρπαστική ένδειξη ότι θα μπορούσαμε να θεραπεύσουμε με το MVT-602 ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων υπογονιμότητας και να έχουν στη διάθεσή τους οι γυναίκες βελτιωμένες θεραπευτικές επιλογές”, δήλωσε ο επικεφαλης της μελέτης Δρ. Αλί Αμπάρα από το Imperial College του Λονδίνου.

Η κλινική δοκιμή έγινε στο νοσοκομείο Hammersmith στο Λονδίνο, μέρος του Imperial College και έλαβαν μέρος 24 γυναίκες ηλικίας 18-35 ετών, από το 2017-2019. Έγινε σε όλες έγχυση του νέου φαρμάκου και μετρήθηκαν για αρκετές μέρες τα επίπεδα LH και FSH.

Δώδεκα από τις γυναίκες δεν είχαν προβλήματα ωορρηξίας. έξι είχαν υποθαλαμική αμηνόρροια (δεν είχαν ωορρηξία) και έξι είχαν σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, μια ενδοκρινολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από διογκωμένες ωοθήκες και ακανόνιστες περιόδους.

Επιπλέον, στις υγιείς εθελόντριες εγχύθηκε η φυσικώς απαντώμενη κισπεπτίνη KP54 και εικονικό φάρμακο. Οι ερευνητές συνέκριναν τα επίπεδα των αναπαραγωγικών ορμονών των γυναικών μετά τη λήψη MVT-602 σε σχέση με τη φυσικώς απαντώμενη κισπεπτίνη (KP54).

Συνέκριναν επίσης τα επίπεδα των αναπαραγωγικών ορμονών μετά τη χορήγηση του MVT-602 στις υγιείς γυναίκες, στις γυναίκες με υποθαλαμική αμηνόρροια και εκείνες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Το φάρμακο προκάλεσε παρόμοια επίπεδα LH με την κισπεπτίνη σε όλες τις ομάδες, αλλά φάνηκε πως έχει μεγαλύτερη διάρκεια δράσης και η κορύφωση των επιπέδων της LH διήρκεσε περισσότερο.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η φυσικώς απαντώμενη μορφή της κισπεπτίνης-54 (KP54) μπορεί να διεγείρει τη λειτουργία των ωοθηκών στη θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης, χωρίς να αυξάνει τον κίνδυνο του συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών.

Ωστόσο, η επίδραση της κισπεπτίνης διαρκεί λίγο και η επαναλαμβανόμενη χορήγησή της, μειώνει την αποτελεσματικότητά της.

Το φάρμακο MVT-602 ενεργοποίησε πιο έντονα το σύστημα κισπεπτίνης και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από την KP54, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Προηγούμενη μελέτη μας είχε δείξει ότι η κισπεπτίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διέγερση της ωορρηξίας σε γυναίκες που υποβάλλονται σε θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης, αλλά υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί στη χρήση της φυσικής ορμόνης, καθώς η αποτελεσματικότητά της τελειώνει μετά από μερικές ώρες”, είπε ο επικεφαλής της έρευνας και τόνισε: “Αυτή η μελέτη δείχνει ότι το MVT-602 μπορεί να διεγείρει την κισπεπτίνη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς παρενέργειες, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαμε ενδεχομένως να το χρησιμοποιήσουμε για τη θεραπεία ενός ευρύτερου φάσματος αναπαραγωγικών διαταραχών”.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το MVT-602 μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποτελεσματική θεραπεία του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών και για της υποθαλαμικής αμηνόρροιας.

Αν και τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά, είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε εάν θα χρησιμοποιηθούν στην κλινική πρακτική για να βοηθήσουν υπογόνιμες γυναίκες με προβλήματα ωορρηξίας.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.jci.org/articles/view/139681

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης ξεπέρασε τους εμβρυολόγους στην επιλογή κατάλληλων εμβρύων στην εξωσωματική

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης ξεπέρασε τους εμβρυολόγους στην επιλογή κατάλληλων εμβρύων στην εξωσωματική

Η εξωσωματική γονιμοποίηση έχει “χαρίσει” παιδιά σε περισσότερα από 8 εκατομμύρια ζευγάρια παγκοσμίως τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Η επιτυχία της κρίνεται και από την επιλογή του κατάλληλου εμβρύου που θα μεταφερθεί στη μήτρα για να εμφυτευθεί και να αναπτυχθεί το έμβρυο.

Ερευνητές στο Brigham Women’s Hospital και Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, έχουν αναπτύξει ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης με στόχο να βοηθά τους εμβρυολόγους να επιλέγουν με αντικειμενικά κριτήρια τα έμβρυα που είναι πιο πιθανό να οδηγήσουν σε κύηση και γέννηση ενός υγιούς μωρού.

Αυτό το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο ακόμα “εκπαιδεύεται”, φάνηκε πως έκανε πιο σωστές επιλογές του κατάλληλου εμβρύου σε περισσότερες περιπτώσεις σε σύγκριση με τους εμβρυολόγους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύθηκε στο eLife.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν χιλιάδες εικόνες εμβρύων και τεχνητή νοημοσύνη “βαθειάς μάθησης” και ανέπτυξαν ένα σύστημα που κατάφερε να επιλέξει τα έμβρυα που ήταν πιο πιθανό να οδηγήσουν στη γέννηση υγιούς παιδιού καλύτερα από 15 έμπειρους εμβρυολόγους από πέντε διαφορετικά κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες .

“Πιστεύουμε ότι αυτά τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης θα ωφελήσουν τους κλινικούς εμβρυολόγους και τα υπογόνιμα ζευγάρια”, σύμφωνα με τους ερευνητές. Η επιλογή των καλύτερων εμβρύων προς μεταφορά, είναι σημαντική πρόκληση στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Το σύστημά μας έχει τεράστιες δυνατότητες βελτίωσης της λήψης αποφάσεων στην κλινική πρακτική”.

Μέχρι τώρα, τα εργαλεία που έχουν οι εμβρυολόγοι είναι περιορισμένα και ακριβά και οι περισσότεροι ανά τον κόσμο βασίζονται στις δεξιότητές τους και στις γνώσεις τους για την επιλογή των καλύτερων εμβρύων.

Οι ερευνητές αναπτύσσουν ένα βοηθητικό “εργαλείο” που μπορεί να αξιολογήσει τις εικόνες που τραβήχτηκαν χρησιμοποιώντας παραδοσιακά μικροσκόπια.

“Οι εμβρυολόγοι λαμβάνουν δεκάδες κρίσιμες αποφάσεις που επηρεάζουν την επιτυχία ενός κύκλου εξωσωματικής. Με τη βοήθεια του συστήματος τεχνητής νοημοσύνης, οι εμβρυολόγοι θα μπορούν να επιλέξουν πιο καλά από ποτέ το έμβρυο που θα οδηγήσει σε μία επιτυχημένη εγκυμοσύνη”, είπαν οι ερευνητές.

Η ομάδα εκπαίδευσε το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης χρησιμοποιώντας εικόνες εμβρύων που ελήφθησαν μέσα σε 113 ώρες μετά τη γονιμοποίηση. Σε 742 έμβρυα, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης ήταν σε ποσοστό 90% ακριβές στην επιλογή των καλύτερης ποιότητας εμβρύων.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν και την ικανότητα του συστήματος τεχνητής νοημοσύνης να προβλέψει μεταξύ των υψηλής ποιότητας εμβρύων ποια ήταν αυτά που έχουν κανονικό αριθμό χρωμοσωμάτων και συνέκριναν την απόδοση του συστήματος με εκείνη των εκπαιδευμένων εμβρυολόγων.

Το σύστημα φάνηκε ότι είχε ακρίβεια περίπου 75%, ενώ οι εμβρυολόγοι αντιστοίχως 67%.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι σε αυτή τη φάση, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης προορίζεται μόνο για να βοηθά τους εμβρυολόγους να αποφασίσουν ποια είναι τα από τα καλής ποιότητας έμβρυα έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες εμφύτευσης.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: https://elifesciences.org/articles/55301

Βιταμίνη D: Η επάρκεια στην εγκυμοσύνη συνδέεται με υψηλό IQ του παιδιού

Βιταμίνη D: Η επάρκεια στην εγκυμοσύνη συνδέεται με υψηλό IQ του παιδιού

Τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης D κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέονται με υψηλότερο IQ στα παιδιά, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Η βιταμίνη D είναι σημαντική για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Το “απόθεμα” βιταμίνης D της εγκύου περνάει στο έμβρυο και βοηθά στη ρύθμιση των διαδικασιών ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης του εγκεφάλου.

Από τις γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη, περίπου το 46% είχαν ανεπάρκεια βιταμίνης D κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από μια κοόρτη στο Τενεσί των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία ονομάζεται “Μελέτη για τις Συνθήκες που επηρεάζουν τη Νευρογνωστική Ανάπτυξη και τη Μάθηση στην Πρόωρη Παιδική ηλικία (CANDLE). Σε αυτή έχουν καταγραφεί αναλυτικά στοιχεία για γυναίκες που ήταν έγκυοι το 2006 και για την υγεία και ανάπτυξη των παιδιών τους τα επόμενα χρόνια.

Μετά τον έλεγχο για πολλούς άλλους παράγοντες που σχετίζονται με το IQ, τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης D στην εγκυμοσύνη συσχετίστηκαν με υψηλότερο IQ σε παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών.

Η μελέτη μας δείχνει τις μακροχρόνιες επιπτώσεις που έχουν τα επίπεδα της βιταμίνης D πριν την εγκυμοσύνη και κατά την κύηση στο παιδί και τη νευρογνωστική του ανάπτυξη και πρέπει να ληφθούν υπόψιν από τους μαιευτήρες και τις εγκύους”, ανέφεραν οι ερευνητές.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει μια σχετικά εύκολη λύση. Μπορεί να είναι δύσκολο να ληφθεί επαρκής βιταμίνη D μέσω της διατροφής και να μην μπορούν όλες οι γυναίκες να καλύψουν το κενό μέσω της έκθεσης στον ήλιο, άρα μία καλή λύση είναι ένα συμπλήρωμα βιταμίνης D στην εγκυμοσύνη”, είπε η επικεφαλής της έρευνας.

Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης D είναι 600 διεθνείς μονάδες (IU).

Τα τρόφιμα που περιέχουν

 είναι μεταξύ άλλων: λιπαρά ψάρια, αυγά και εμπλουτισμένες πηγές όπως αγελαδινό γάλα και δημητριακά.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: https://academic.oup.com/jn/advance-article-abstract/doi/10.1093/jn/nxaa309/5951845?redirectedFrom=fulltext

Visit Us On FacebookVisit Us On Google PlusVisit Us On Linkedin