About Jacob Soussis

Posts by Jacob Soussis:

What is the connection between endometriosis and ovarian cancer?

November 13, 2021 admin Breaking News endometriosis, OVARIAN CANCER

Summary

Although endometriosis and ovarian cancer can have similar symptoms — such as bloating, pressure, and pelvic pain — the two are distinctly different conditions. However, people with endometriosis may have a slightly higher risk of developing ovarian cancer.

Endometriosis is a chronic condition in which endometrial-like cells, which are similar to the cells inside the uterus, grow in other parts of the body. People with endometriosis can have severe pelvic pain, heavy menstrual bleeding, and difficulty getting pregnant.

Ovarian cancer also involves abnormal tissue growth that can affect the reproductive system. Unlike endometrial cells, these cancerous growths are not benign. They can damage healthy cells and spread to other parts of the body.

Although ovarian cancer shares some symptoms with endometriosis, its symptoms are less likely to be associated with the menstrual cycle.

Endometriosis and ovarian cancer similarities

Endometriosis is a common condition. An estimated 11% of women between the ages of 15 and 44 years in the United States have undiagnosed endometriosis.

When people have endometriosis, lesions of tissue similar to endometrial tissue grow outside the uterus. They usually grow in the pelvic area, such as on the ovaries and peritoneum.

These tissues can lead to scarring and adhesions that can damage or block the reproductive organs.

Although the growths are benign, endometriosis still has similarities to ovarian cancer, which causes cancerous growths. As with ovarian cancer, endometriosis can increase in size over time, damaging the surrounding organs.

As both conditions cause abnormal growths in the pelvic area, they may have common symptoms, such as pelvic pain, pressure, and bloating.

Is it endometriosis or ovarian cancer?

Some of the symptoms of endometriosis are similar to those of ovarian cancer, but the conditions have some distinct differences.

Endometriosis symptoms

Endometriosis usually affects people who are actively menstruating. However, in rare cases, people can have endometriosis after menopause and after having a hysterectomy.

Symptoms of the disease include:

severe pain in the lower abdomen
bloating
debilitating period pain
pain during or after sex
nausea, diarrhea, or constipation during periods
blood in urine during periods
painful bowel movements or pain while urinating during periods

Endometriosis is a progressive disease, which means it can worsen over time. It can negatively affect a person’s fertility, making it harder to get pregnant.

Ovarian cancer symptoms

Although ovarian cancer can affect any person with ovaries, it is most common in women who have gone through menopause. However, people with a family history of breast and ovarian cancers may be at a higher risk of getting it.

Additionally, people with endometriosis have slightly higher rates of ovarian cancer than the general population.

Common symptoms of ovarian cancer include:

persistent bloating
stomach pain that does not go away
an urge to urinate more frequently than usual
difficulty eating and a feeling of fullness
changes in bowel habits, such as needing to go more or less often than normal
fatigue
unexplained weight loss

Does endometriosis cause ovarian cancer?

Although endometriosis does not necessarily cause ovarian cancer, research shows that it increases a person’s cancer risk.

One study found that people with endometriosis developed ovarian cancer at 1.7 times the rate of the general population. However, researchers struggle to find accurate data on the link between the conditions.

This is because endometriosis often goes underdiagnosed — many people with the condition receive an inaccurate diagnosis or find that doctors disregard their pain. Additionally, to receive a definitive diagnosis, a person needs to undergo a laparoscopic surgical procedure to remove and biopsy endometrial tissue.

While it is unclear how significantly endometriosis increases a person’s cancer risk, it is clear that a link between the conditions does exist. Endometriosis may heighten the risk of ovarian cancer for a variety of reasons, such as by:

producing a high concentration of estrogen, which can promote tumor growth
causing mutations in the tumor-suppressing ARID1A gene
displacing endometrial cells to the pelvis by menstrual flow, which become invasive over time

Other research indicates that in some people, endometriosis may be a precursor to type 1 epithelial ovarian cancers. Experts believe this is due to gene mutations that contribute to abnormal tissue and tumor growth.

However, researchers do not yet understand the link between the conditions, and more research is needed to discover if and how endometriosis may cause ovarian cancer.

Prevention

There is currently no known way to prevent endometriosis. However, people with the condition can take action to stop it from getting worse.

If someone has symptoms of endometriosis, they should push for an evaluation. Once doctors diagnose the condition, they can prescribe certain forms of birth control to slow the disease’s progression, and laparoscopic surgery can remove endometrial scar tissue.

While there is no surefire way to prevent ovarian cancer, a person can take certain measures to reduce their risk of getting the disease. These include:

Avoiding certain risk factors
Maintaining a moderate weight, avoiding smoking, and living an active lifestyle may reduce a person’s risk of getting ovarian cancer.

Some research indicates that taking hormone replacement therapy (HRT) after menopause may increase a person’s risk, though this is controversial. A large study from the Women’s Health Initiative (WHI) did not find that HRT raised ovarian cancer risk.

Taking oral contraceptives

Using birth control pills decreases the risk of ovarian cancer, especially if a person uses them for several years. Individuals can contact a doctor to discuss the best option for them.

Getting genetic testing and counseling

Genetic testing can help a person assess their genetic risk of developing ovarian cancer. Individuals may want to speak with a doctor to decide whether genetic counseling is necessary.

Undergoing gynecologic surgery

Hysterectomy and salpingectomy — the removal of one or both fallopian tubes — reduce the risk of ovarian cancer. These are serious procedures a person should only consider for valid reasons, such as having a family history of ovarian cancer, breast cancer, or both.

Summary

Endometriosis and ovarian cancer share common symptoms, but they are two distinctly different conditions. While research has not yet been able to link the two definitively, studies have shown that women with endometriosis are at a higher risk of developing ovarian cancer.

There is no way to prevent endometriosis, but people can take steps to manage the condition. They can manage personal risk factors, undergo genetic counseling, and take birth control pills to reduce their risk of ovarian cancer.

If people have symptoms of ovarian cancer or endometriosis, they should contact a doctor or gynecologist.

Source: https://www.medicalnewstoday.com/articles/endometriosis-and-ovarian-cancer

Optimal body mass index to support fertility

November 13, 2021 admin Fertility News

High body mass index (BMI) in both women and men is associated with subfertility in observational studies. This relationship is further substantiated by a few small randomized controlled trials of weight reduction and success of assisted reproduction. Women with low BMI also have lower conception rates with assisted reproduction technologies.

The results of a study published in Human Reproduction support a causal role of body mass index (BMI) on subfertility.

The study included 28,341 women (average age 30, average BMI 23.1 kg/m2) and 26,252 men (average age 33, average BMI 25.5 kg/m2) from the Norwegian Mother, Father and Child Cohort Study.

Participants had available genotype data and provided self-reported information on time-to-pregnancy and BMI.

The results show that 10 per cent of couples were sub-fertile (time-to-pregnancy ≥12 months). Women and men who were sub-fertile were older, had a lower educational level, were more likely to be current or former smokers, were more likely to be trying for a first pregnancy, and had, on average, a greater BMI.

After multivariable and Mendelian randomisation analyses, the researchers found that BMI has a J-shaped association with subfertility in both women and men. Participants with BMI values <20.0 kg/m2 and ≥30.0 kg/m2 had an increased risk of subfertility. The findings also expand the current evidence by indicating that individuals with BMI values <20 kg/m2 may have an increased risk of subfertility. These results suggest that BMI values between 20 and 25 kg/m2 are optimal for a minimal risk of subfertility.

The findings support a causal effect of obesity on subfertility. They indicate that a genetically predicted BMI of 23 25 kg/m2 and 25 kg/m2 is linked to the lowest subfertility risk in women and men, respectively.

A 1 kg/m2 greater genetically predicted BMI was linked to 18% greater odds of subfertility in obese women (≥30.0 kg/m2) and 15% lower odds of subfertility (-24% to -2%) in women with BMI <20.0 kg/m2.

A 1 kg/m2 higher genetically predicted BMI was linked to 26% greater odds of subfertility (8-48%) among obese men.

Low genetically predicted BMI values were also related to greater subfertility risk in men at the lower end of the BMI distribution.

The main limitations of the study were that the researchers did not know whether the subfertility was driven by the women, men or both, the exclusive consideration of individuals of northern European ancestry; and the limited amount of participants with obesity or BMI values <20.0 kg/m2.

Γονιμότητα: Ποιος είναι ο ιδανικός δείκτης μάζας σώματος

November 13, 2021 admin Νέα για τη Γονιμότητα ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ, ΔΕΙΚΤΗΣ ΜΑΖΑΣ ΣΩΜΑΤΟΣ

Ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) σχετίζεται με υπογονιμότητα τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες.

Η σχέση αυτή έχει τεκμηριωθεί τόσο με μελέτες παρατήρησης, όσο και με τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες μείωσης βάρους και ποσοστών επιτυχίας της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Οι γυναίκες με χαμηλό δείκτη μάζας σώματος φαίνεται πως έχουν επίσης χαμηλότερα ποσοστά σύλληψης στις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Τα αποτελέσματα νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Human Reproduction, δείχουν ότι ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) είναι ένα από τα αίτια της υπογονιμότητας.

Στη μελέτη αναλύθηκαν στοιχεία για 28.341 γυναίκες (μέσης ηλικίας 30 ετών, με μέσο όρο ΔΜΣ 23,1 kg/m2) και 26.252 άνδρες (μέσης ηλικίας 33 ετών, με μέσο όρο ΔΜΣ 25,5 kg/m2) που είχαν λάβει μέρος στη Νορβηγική μελέτη κοόρτης «Μητέρα, Πατέρας και Παιδί».

Οι συμμετέχοντες παρουσίασαν δεδομένα για τον γονότυπο και παρείχαν αυτοαναφερόμενες πληροφορίες σχετικά με το χρόνο που χρειάστηκαν έως την επίτευξη εγκυμοσύνης και τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι το 10% των ζευγαριών ήταν υπογόνιμα (χρειάστηκαν περισσότερους από 12 μήνες για να επιτευχθεί εγκυμοσύνη).

Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι υπογόνιμες γυναίκες και οι υπογόνιμοι άνδρες:

ήταν μεγαλύτερης ηλικίας
είχαν χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο
ήταν πιο πιθανό να είναι ή να υπήρξαν καπνιστές
ήταν πιο πιθανό να καταβάλουν προσπάθειες για την επίτευξη πρώτης εγκυμοσύνης
είχαν, κατά μέσο όρο, μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος

Ύστερα από αναλύσεις πολλών μεταβλητών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο δείκτης μάζας σώματος έχει μια συσχέτιση σε σχήμα J με την υπογονιμότητα τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες.

Από τους συμμετέχοντες, όσοι είχαν δείκτη μάζας σώματος κάτω από 20,0 kg/m2 και πάνω από 30,0 kg/m2 είχαν αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Τα ευρήματα ενισχύουν επίσης τα συμπεράσματα παλαιότερων μελετών που δείχνουν ότι άνδρες και γυναίκες με δείκτη μάζας σώματος <20 kg/m2 μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Σύμφωνα με τη νέα μελέτη οι βέλτιστες τιμές για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα υπογονιμότητας είναι δείκτης μάζας σώματος 20-25 kg/m2.

Τα ευρήματα υποστηρίζουν μια αιτιολογική επίδραση της παχυσαρκίας στην υπογονιμότητα. Ο γενετικά προβλεπόμενος ΔΜΣ 23 στις γυναίκες και 25 kg/m2 στους άνδρες συνδέθηκε με τον χαμηλότερο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Στις παχύσαρκες γυναίκες (≥30,0 kg/m2), κάθε αύξηση του δείκτης μάζας σώματος ανά μονάδα συνδέεται με 18% μεγαλύτερες πιθανότητες υπογονιμότητας και 15% χαμηλότερες πιθανότητες υπογονιμότητας (-24% έως -2%) σε αδύνατες γυναίκες με δείκτη μάζας σώματος <20,0 kg/m2.

Κατά αντιστοιχία, και στους παχύσαρκους άνδρες, αύξηση του ΔΜΣ ανά μονάδα συνδέεται με κατά μέσο όρο 26% μεγαλύτερες πιθανότητες υπογονιμότητας (8-48%).

Αλλά και οι αδύνατοι άνδρες, διατρέχουν επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο υπογονιμότητας.

Οι βασικοί περιορισμοί της μελέτης ήταν ότι οι ερευνητές δεν γνώριζαν εάν η υπογονιμότητα οφείλεται σε γυναικείο ή ανδρικό παράγοντα ή και στους δύο, αλλά και ότι ο αριθμός συμμετεχόντων που ήταν παχύσαρκοι ή πολύ αδύνατοι ήταν περιορισμένος.

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα εδώ: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34668019/

Εγκυμοσύνη: Η έκθεση σε ακραία υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου

November 8, 2021 admin Νέα για τη Γονιμότητα ΒΑΡΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ, ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ

Τις επιπτώσεις των υψηλών και των χαμηλών θερμοκρασιών στην ανάπτυξη των εμβρύων μελέτησαν Ισραηλινοί ερευνητές.

Οι ερευνητές ανάλυσαν τα στοιχεία για 624.940 γυναίκες με μονήρη κύηση, που έφεραν στον κόσμο το μωρό τους στο Ισραήλ κατά την περίοδο 2010-2014. Οι ερευνητές αποκάλυψαν ότι οι πολύ υψηλές και οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες συνδέονται με τη γέννηση ελλιποβαρών μωρών. Ο πιο επιβαρυντικός παράγοντας ήταν η πολλή ζέστη κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της κύησης.

Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή Azrieli του Πανεπιστημίου Bar-Ilan, το Τμήμα Γεωγραφίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Χάιφα, του Πανεπιστημίου Ben-Gurion, της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας του Ισραήλ και Ισπανοί συνάδελφοί τους.

Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα, δημιούργησαν μοντέλα και χάρτες και ανέλυσαν όλα τα στοιχεία για τις καταγεγραμμένες γεννήσεις ζώντων βρεφών, πληροφορίες για την τοποθεσία που γεννήθηκε το κάθε μωρό και τις θερμοκρασίες καθ ‘όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Στη συνέχεια χώρισαν τη χώρα σε τρεις κλιματικές ζώνες και πραγματοποίησαν μια στατιστική ανάλυση συγκρίνοντας όλα τα δεδομένα σε επίπεδο ημερών, εβδομάδων και τριμήνων καθ ‘όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και τα αναλυτικά στοιχεία που έχουν καταγραφεί για κάθε εγκυμοσύνη και κάθε γέννηση.

Το εξαιρετικά μεταβλητό κλίμα του Ισραήλ, που καθορίζεται από το υψόμετρο, το γεωγραφικό πλάτος και την εγγύτητα στη Μεσόγειο θάλασσα, ταξινομήθηκε σε τρεις κλιματολογικές ζώνες: Μεσογειακή (χαρακτηρίζεται από ξηρό, ζεστό καλοκαίρι), ημίξηρο και έρημο/άνυδρο (και τα δύο χαρακτηρίζονται από ξηρό κλίμα και υψηλές θερμοκρασίες).

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια στατιστική ανάλυση και αξιολόγησαν τη σχέση των θερμοκρασιών με το βάρος γέννησης των μωρών, λαμβάνοντας υπόψιν την θρησκευτική ομάδα που ανήκουν οι γονείς, το φύλο του μωρού, την οικογενειακή κατάσταση της μητέρας, την καταγωγή, την ηλικία, την εκπαίδευση, την κοινωνικοοικονομική τάξη και την εργασία τους.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πολύ υψηλές και οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν σταθερά το βάρος γέννησης των μωρών. Οι ακραίες θερμοκρασίες παίζουν πολύ πιο σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του δεύτερου και ιδιαίτερα του τρίτου τριμήνου.

Η ανάλυση και για τις τρεις κλιματικές ζώνες συνδυαστικά έδειξε αντίστροφες συσχετίσεις σχήματος U, δηλαδή οι ψυχρότερες και θερμότερες θερμοκρασίες σχετίζονται με χαμηλότερο μέσο όρο βάρους γέννησης σε σχέση τις μέσες θερμοκρασίες.

Το αντίστροφο μοτίβο σχήματος U ισχύει με βάση τη μέση θερμοκρασία σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Οι γυναίκες που εκτέθηκαν σε μέσες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της κύησης είχαν μωρά με βάρος 56-65 γραμμάρια μεγαλύτερο από αυτές που εκτέθηκαν σε ακραίες θερμοκρασίες, αφού διορθώθηκαν όλοι εκείνοι οι παράγοντες που θα μπορούσαν στατιστικά να επηρεάσουν το βάρος του μωρού.

Οι ισχυρότερες συσχετίσεις φάνηκε πως υπάρχουν όταν η έγκυος εκτίθεται σε ακραίες θερμοκρασίες κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης.

Οι αντίστροφες συσχετίσεις μεταξύ του βάρους γέννησης και των ψυχρότερων και θερμότερων θερμοκρασιών ήταν σημαντικές το πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο, αλλά ήταν ασθενέστερες από τις αντίστοιχες εκτιμήσεις για το τρίτο τρίμηνο.

«Η μελέτη μας απέδειξε ότι οι υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες σχετίζονται άμεσα με το βάρος γέννησης σε όλες τις γεννήσεις που έγιναν στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια των πέντε ετών. Το χαμηλότερο βάρος γέννησης μπορεί να υποδεικνύει ανωμαλίες στην ενδομήτρια ανάπτυξη και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για νοσηρότητα κατά την πρώιμη παιδική ηλικία και γενικά στη ζωή», είπαν οι ερευνητές.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: https://ehp.niehs.nih.gov/doi/10.1289/EHP8117

Exposure to high and low temperatures during pregnancy may result in reduced fetal growth

November 8, 2021 admin Fertility News FETAL GROWTH, PREGNANCY, TEMPERATURES

An Israeli nationwide study of more than 600,000 births, led by a researcher at Bar-Ilan University’s Azrieli Faculty of Medicine, reveals consistent links between high and low temperatures and low fetal birth weight, particularly exposure to heat during the second and third trimesters.

Published in the journal Environmental Health Perspectives, the study evaluates critical windows of susceptibility to extreme low and high temperatures during pregnancy and fetal growth in a nationwide cohort of 624,940 singleton term births in Israel during the period 2010-2014.

The researchers collected, mapped, modeled and analyzed data on all recorded live births, residential information at the time of birth, and outdoor temperatures throughout the pregnancy.

They subsequently divided the country into three climatic zones and performed a statistical analysis comparing all the data during the days, weeks and trimesters throughout the pregnancy.

Recorded live births

Birth certificate data for all live births was obtained from the National Birth and Birth Defect Registry in the Ministry of Health. These data include infant birth outcomes, parental sociodemographic characteristics, and residential address at the time of birth.

Mapping residential information

Birth addresses were geocoded, or converted into geographic coordinates, using geocoding services such as HERE and Google, and the Israeli property-mapping database GZIRNET. Eighty percent (80%) of all birth addresses at the home or street level were geocoded. The remaining 20% was geocoded at the settlement level. This 20% comprised births to women with no street address who live in small, non-urban settlements, such as local councils, villages, community settlements, and kibbutzim, as well as births with street address data missing.

Hot, cold and in between

Daily temperatures were estimated, from a fine resolution scale (one-hour and one-square kilometer resolution) spatiotemporal model, based on data from the Israel Meteorological Service. Maternal residence address at birth, as well as estimated date of last menstrual period were used to assign estimates of daily mean, minimum and maximum temperatures during each day of pregnancy.

Climate zone divisions

Israel’s highly variable climate, determined by altitude, latitude, and proximity to the Mediterranean Sea, was classified into three climatic zones: Mediterranean (characterized by a dry, hot summer), and semi-arid and desert/arid, both characterized by dry climate and hot temperatures.

Statistical analysis

For each zone average daily temperatures during various time periods, such as days, weeks, trimesters and entire pregnancy were converted into percentiles based on the distribution among all women in the cohort who resided in the climatic zone. This was categorized to centiles.

Next, the researchers performed a statistical analysis and evaluated the associations between temperature centiles and birth weight adjusting for newborn ethnic-religious group, sex, and maternal marital status, origin, age, education, socioeconomic class and employment status.

Results

Consistent associations were observed between high and low temperatures and fetal birth weight. The strongest links were observed during the second, and particularly the third, trimester for heat and cold.

Analysis of associations between term mean birth weight and zone-specific temperature percentiles for all three climate zones combined indicated inverse U-shaped associations, such that the coldest and warmest temperatures were associated with lower term mean birth weights than were temperatures near the middle of each distribution.

The inverse U-shaped pattern was evident based on average temperature for the pregnancy as a whole. Exposure during pregnancy: compared with women exposed to average temperatures in the 41-50th percentile range, those women exposed to cold temperatures (equal to or below the 10th percentile) had lower estimated mean birth weight of 56g (95 CI%: -63g, -50g) and those exposed to hot temperatures (above the 90th percentile) had lower estimated mean birth weight of 65g (95 CI%: -72g, -58g).

Trimester-specific associations also showed inverse U-shaped patterns, with the strongest associations estimated for extreme temperatures during the third trimester. Inverse associations between term birth weight and the coolest and warmest temperatures were also significant for the first and second trimesters, but were weaker than corresponding estimates for the third trimester.

Analysis and recommendations

“Our study demonstrated the significant associations between exposure to high and low outdoor temperature and birthweight in all term births born in Israel during five years. Lower birthweight may indicate abnormalities in intrauterine growth and is a risk factor for morbidity during early childhood and over the entire life course,” says Dr. Keren Agay-Shay, Director of the HER Lab at the Azrieli Faculty of Medicine of Bar-Ilan University.

“In our study we used a novel high resolution spatiotemporal model that was not used previously. The patterns of associations were consistent when stratified by urbanicity and geocoding hierarchy, when estimated for daily minimum and maximum temperatures, when exposures were classified based on temperature distributions in 49 natural regions, and when estimated for all live births (including preterm births and those with birth defects),” adds Agay-Shay.

The identification of susceptible windows during pregnancy may clarify underlying mechanisms and potential strategies to reduce risks in pregnant women exposed to extreme temperatures. Study estimates suggest a potential window of vulnerability to cold from 3-36 weeks, with the strongest association during week 36, and potential windows of vulnerability to heat from weeks 3-9 and 19-34.

Due to increasing temperatures resulting from climate change, the researchers stress that public health organizations are advised to develop strategies to address these challenges on a national, as well as a community, level. Additionally, identifying windows of vulnerability to temperature can assist clinicians in constructing and refining the set of recommendations they provide to pregnant women.

The study was led by Dr. Keren Agay-Shay, Director of the Health & Environment Research (HER) Lab at the Azrieli Faculty of Medicine of Bar-Ilan University, together with researchers from Bar-Ilan’s Department of Geography and Environment, the University of Haifa, Ben-Gurion University, the Israel Meteorological Service, and ISGlobal, Universitat Pompeu Fabra amd CIBER Epidemiologia y Salud Publica, all located in Spain.

This research was supported by a grant from the Israel Science Foundation.

Source: https://www.sciencedaily.com/releases/2021/10/211014142004.htm

Endometriosis and irritable bowel syndrome

November 5, 2021 admin English endometriosis, IBS, IRRITATABLE BOWEL SYNDROME

A systemic review and meta-analysis in the Archives of Gynecology and Obstetrics has found epidemiological evidence that endometriosis and irritable bowel syndrome (IBS) are connected.

Women with endometriosis are roughly twice as likely to develop IBS than women without endometriosis, according to the review.

The literature search was performed using the electronic databases MEDLINE and EMBASE from 1990 to November 2019.

The search yielded 11 studies for inclusion: two prospective cohort studies, two retrospective cohort studies, four case-control studies, one cross-sectional study and two clinical series.

Two studies were conducted in the United States, two in the United Kingdom, three in Europe (Netherlands, Denmark and Sweden) and one each in New Zealand, Australia, Taiwan and Egypt.

Meta-analyzed data on the prevalence of IBS in women with endometriosis revealed that the overall odds ratio compared to women without endometriosis was 3.26; 95% confidence interval (CR): 1.97 to 5.39, with no statistically significant heterogeneity.

The three studies that assessed the incidence of IBS in women with a previous diagnosis of endometriosis showed about a twofold greater risk among women with endometriosis than women without.

The random effects model of the meta-analysis concluded that the overall OR of history of IBS in women with endometriosis was 3.10; 95% CI: 2.06 to 4.67, with no heterogeneity between studies.

“When endometriosis coexists with IBS, the medical or surgical treatment of one disease can modify the clinical course of the other,” wrote the Italian review authors.

They noted that an Italian study published in the journal Human Reproduction in 2005 found that the removal of lesions in women with bowel endometriosis experienced significant improvement in IBS symptoms.

Among patients with stage 1, 2 and 3 bowel endometriosis, 87.5% were completely free of symptoms or achieved a considerable improvement in symptoms at 1 year after surgery. This percentage was significantly higher than in women with stage 0 bowel endometriosis and in women without bowel lesions: 25.0% and 16.9%, respectively (P<0.001).

A separate study published in the Australian and New Zealand Journal of Obstetrics and Gynaecology (ANZJOG) in 2017 concluded that treating IBS with a low-FODMAP (fermentable oligosaccharides, disaccharides, monosaccharides and polyols) diet resulted in more than a 50% improvement in bowel symptoms after 4 weeks of the diet in women with both bowel symptoms and endometriosis.

The link between endometriosis and IBS might be due to shared risk and pathogenic factors, such as chronic inflammatory process and increased presence of mast cells—according to the authors—who noted that inflammation in endometriosis nearly mirrors that observed in IBS.

However, because the symptoms of endometriosis and IBS overlap, the risk of misdiagnosis between the two conditions exists. For instance, in women with endometriosis the diagnosis of IBS is conceivably less, likely due to misclassification of symptoms and thus an underestimation of the association.

“Considering the pathophysiological mechanism common to both IBS and endometriosis, in the presence of severe pelvic pain, the possible diagnosis of these two pathologies needs to be investigated,” wrote the authors.

Source: https://www.contemporaryobgyn.net/view/endometriosis-and-irritable-bowel-syndrome

Ενδομητρίωση και σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

November 5, 2021 admin Breaking News ενδομητρίωση, ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ

Οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να πάσχουν από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς ενδομητρίωση, σύμφωνα με την ανασκόπηση μελετών από τα Αρχεία Γυναικολογίας και Μαιευτικής.

Από το 1990 μέχρι το 2019 είχαν γίνει 11 μελέτες στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία, τη Δανία, τη Σουηδία, τη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, την Ταϊβάν και την Αίγυπτο.

Οι τρεις μελέτες που αξιολόγησαν τη συχνότητα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου (σπαστικής κολίτιδας) σε γυναίκες με διάγνωση ενδομητρίωσης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έχουν περίπου διπλάσιο κίνδυνο σε σχέση που δεν έχουν διαγνωστεί με ενδομητρίωση.

Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι μια χρόνια διαταραχή του παχέος εντέρου. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι ο πόνος στην κοιλιά, ο τυμπανισμός, η δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Πρόκειται για μία λειτουργική διαταραχή του παχέος εντέρου, χωρίς να υπάρχει κάποια παθολογική αιτία που να δικαιολογεί αυτά τα συμπτώματα.

«Όταν η ενδομητρίωση συνυπάρχει με το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η ιατρική ή η χειρουργική θεραπεία μιας νόσου μπορεί να τροποποιήσει την κλινική πορεία της άλλης», αναφέρουν οι Ιταλοί ερευνητές. Η μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Human Reproduction το 2005 είχε δείξει ότι η αφαίρεση εστιών ενδομητρίωσης είχε ως συνέπεια σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου.

Στις ασθενείς που έπασχαν από ενδομητρίωση του εντέρου (σταδίου 1, 2 και 3) το 87,5% είχε παρουσιάσει σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα ή είχε απαλλαχθεί εντελώς από αυτά, 1 χρόνο μετά την επέμβαση. Το ποσοστό αυτό ήταν σημαντικά υψηλότερο από ό,τι σε γυναίκες με ενδομητρίωση του εντέρου σταδίου 0 και σε γυναίκες χωρίς βλάβες του εντέρου.

Μελέτη Αυστραλών ερευνητών (Australian and New Zealand Journal of Obstetrics and Gynecology 2017) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θεραπεία του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου με δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP (ζυμώσιμοι ολιγοσακχαρίτες, δισακχαρίτες, μονοσακχαρίτες και πολυόλες) είχε ως αποτέλεσμα πάνω από 50% βελτίωση στα συμπτώματα του εντέρου μετά από 4 εβδομάδες δίαιτας σε γυναίκες με ενδομητρίωση και σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

Η σύνδεση μεταξύ της ενδομητρίωσης και του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου μπορεί να οφείλεται σε κοινούς παράγοντες, όπως η χρόνια φλεγμονή και η αυξημένη παρουσία μαστοκυττάρων, σύμφωνα με τους ερευνητές οι οποίοι τόνισαν ότι η φλεγμονή στην ενδομητρίωση σχεδόν αντικατοπτρίζει αυτή που παρατηρείται στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

Καθώς τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης και του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου συχνά συμπίπτουν, με κυρίαρχο των πυελικό πόνο, υπάρχει ο κίνδυνος λανθασμένης διάγνωσης. Για παράδειγμα, σε γυναίκες με ενδομητρίωση γίνεται πιο σπάνια και διάγνωση του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, πιθανότατα επειδή «παρερμηνεύονται» τα συμπτώματα και δεν εκτιμάται όπως θα έπρεπε η συσχέτιση των δύο ασθενειών.

Οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν αυξημένη ψυχολογική δυσφορία και σεξουαλική δυσλειτουργία

October 19, 2021 admin Breaking News ενδομητρίωση, ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΔΥΣΦΟΡΙΑ

Νέα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση έχουν πολύ πιο συχνά συμπτώματα κατάθλιψης και σεξουαλική δυσλειτουργία, ενώ βιώνουν ως καταστροφικά πολλά γεγονότα στη ζωή τους, σε σύγκριση με τις υγιείς γυναίκες.

Οι ερευνητές, που αξιολόγησαν ψυχολογικούς και γνωστικούς παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με τον πόνο που βιώνουν γυναίκες με ενδομητρίωση, κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες ακόμη και με ήπιο πόνο, έχουν υψηλά επίπεδα ανησυχίας.

Στη μελέτη έλαβαν μέρος 60 γυναίκες με διάγνωση ενδομητρίωσης σε νοσοκομείο της βόρειας Ιταλίας από τον Δεκέμβριο του 2016 μέχρι και τον Απρίλιο του 2018. Η ομάδα ελέγχου περιλάμβανε 62 υγιείς γυναίκες από τον γενικό πληθυσμό.

Στην αρχή της μελέτης οι γυναίκες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αυτοαναφοράς και έδωσαν συνέντευξη σε κλινικό ψυχολόγο και γυναικολόγο. Τρεις μήνες αργότερα, έγινε η ίδια διαδικασία.

Κατά την έναρξη της μελέτης, οι μεταγνωστικές πεποιθήσεις (τι πιστεύουν οι ασθενείς για τις σκέψεις τους και για το πώς λειτουργεί το μυαλό τους) προέβλεπαν εμφατικά ότι θα έχουν υψηλότερα επίπεδα σεξουαλική δυσλειτουργίας, ασχέτως από την υπάρχουσα ένταση του πόνου ή σεξουαλική δυσλειτουργία που ήδη βίωναν.

Η ένταση του πόνου έχει σημασία. Ο πόνος επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής, τη σεξουαλική δυσλειτουργία και την κατάθλιψη, σύμφωνα με τους ερευνητές οι οποίοι τονίζουν ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση που συνοδεύεται από έντονο πόνο έχουν χειρότερη ποιότητα ζωής σε σχέση με τις γυναίκες που έχουν ενδομητρίωση αλλά δεν πονούν πολύ.

Ομοίως, οι γυναίκες με ενδομητρίωση που δεν πονούν πολύ, φάνηκε ότι έχουν χειρότερη ποιότητα ζωής σε σχέση με τις υγιείς γυναίκες. Η σεξουαλική δυσλειτουργία και τα συμπτώματα κατάθλιψης ήταν επίσης αυξημένα σε γυναίκες με ενδομητρίωση με έντονο πόνο, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.

Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν διατυπωθεί διάφορες γνωστικές και νευροφυσιολογικές υποθέσεις σχετικά με τη σχέση άγχους και εμπειρίας πόνου.

Για παράδειγμα, το βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο χρόνιου πόνου και αναπηρίας, υποθέτει ότι η εμπειρία του πόνου είναι το αποτέλεσμα μιας δυναμικής αλληλεπίδρασης μεταξύ βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι στη μελέτη φάνηκε πως ο πόνος επηρεάζει διαφορετικούς τομείς ψυχικής υγείας των γυναικών με ενδομητρίωση, ενώ οι στρατηγικές αντιμετώπισης, οι μεταγνωστικές πεποιθήσεις και η ανησυχία που νιώθουν, μπορεί να είναι καθοριστικοί παράγοντες στην εμπειρία του πόνου και την ψυχολογική δυσφορία.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι υπάρχει έλλειμμα στις γνωστικές στρατηγικές θετικής αντιμετώπισης, όπως ο σχεδιασμός νέων στόχων και η θετική επανεκτίμηση καταστάσεων, σε γυναίκες με ενδομητρίωση χαμηλού πόνου, σε σύγκριση με υγιείς γυναίκες.

Οι πεποιθήσεις κάθε γυναίκας για τις δικές της ανησυχίες, μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα έναν δυσλειτουργικό τρόπο αντιμετώπισης των στρεσογόνων παραγόντων, όπως παραδείγματος χάριν να θεωρεί καταστροφικά πολλά γεγονότα ή να «αναμασά» συνέχεια τα προβλήματά της.

Τρεις περιορισμοί της μελέτης είναι ο μικρός αριθμός συμμετεχουσών, η βραχυπρόθεσμη παρακολούθηση και η έλλειψη ελέγχου για συγκεκριμένα στοιχεία που μπορεί να έχουν μεταβληθεί από την αρχή μέχρι το τέλος της μελέτης, όπως η χειρουργική επέμβαση, η φαρμακευτική αγωγή, αλλά και το στάδιο της νόσου.

«Τα στοιχεία αυτά έχουν αξιολογηθεί, αλλά δεν ήταν δυνατός ο έλεγχός τους, λόγω της υψηλής ετερογένειας του δείγματος και της πολυπλοκότητας της ενδομητρίωσης, που είναι μια πολύπλοκη κατάσταση, κατά την οποία ο έλεγχος αυτών των παραγόντων θα απαιτούσε μεγαλύτερο μέγεθος δείγματος και κατηγοριοποίηση μιας σειράς μεταβλητών».

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ: https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/07399332.2021.1959592?journalCode=uhcw20

Women with endometriosis have greater psychological and sexual distress, study finds

October 19, 2021 admin English endometriosis, FEMALE SEXUALITY, PSYCHOLOGICAL DISTRESS, SEXUAL ABUSE

A study has found that women with a diagnosis of endometriosis have significantly greater depressive symptomatology, sexual distress, and catastrophizing than age-paired healthy women.

The study in the journal Health Care for Women International, which assessed psychological and cognitive factors implicated in pain experience in women with endometriosis, also concluded that these women have higher scores on worry traits than for low pain severity.

The study consisted of 60 women with a diagnosis of endometriosis, all of whom were recruited from a hospital in North Italy between December 2016 to April 2018 to participate in the prospective case-control study.

The control group comprised 62 healthy women recruited from the general population.

During the enrollment phase, subjects completed a range of self-report questionnaires, along with a clinical interview with a trained psychologist and a gynecologist. Participants were evaluated at study entry and at 3 months.

At study entry, metacognitive beliefs significantly predicted subsequent sexual distress, over and above previous pain severity and sexual distress scores.

“These findings confirm previous literature, add significant novelty to current research on this population and lead to important clinical implications. Pain severity matters,” wrote the authors.

Pain greatly impacts quality of life, sexual distress and depression, according to the authors, noting that women with high-pain endometriosis had the lowest physical quality of life compared to those with low-pain endometriosis and the control group.

Likewise, women with low-pain endometriosis demonstrated lower physical quality of life than healthy women. Sexual distress and depressive symptomatology were also higher in women with high-pain endometriosis than in the control group.

“Therefore, pain symptomatology is associated with worse physical quality of life and higher levels of sexual distress and depressive symptomatology,” wrote the authors.

Over the decades, various cognitive and neurophysiological hypotheses have emerged about the link between anxiety and pain experience. For instance, the biopsychosocial model of chronic pain and disability surmises that the experience of pain is the result of a dynamic interaction between physiological, psychological, and social factors.

The authors noted that pain affects different domains of mental health in the study population, whereas coping strategies, metacognitive beliefs and worry traits might modulate pain experience and psychological distress.

Noteworthy, the study found a modest deficit in positive cognitive coping strategies, such as refocus planning and positive reappraisal, in women with low-pain endometriosis compared to healthy subjects.

Beliefs about one’s own worries also may result in a dysfunctional way to cope with stressors like catastrophizing and ruminating about one’s own problems. This indirectly leads to the onset and maintenance of distress, according to the authors.

Three study limitations are the small sample size, the short-term follow-up, and lack of control for specific medical conditions like surgery, medication, and disease stage occurring at study entry and between study entry and after 3 months.

“These conditions have been assessed and reported, but their control was not possible due to the high heterogeneity of the sample and the complexity of the disorder,” wrote the authors. “Endometriosis represents a complex condition, in which control of each of such medical categories would request a bigger sample size and a forced-categorization of a series of variables.”

Moreover, all participants were enrolled from a single institution, thus potentially reducing the generalizability of the findings.

Source: https://www.contemporaryobgyn.net/view/women-with-endometriosis-have-greater-psychological-and-sexual-distress-study-finds

Undiagnosed endometriosis compromises fertility treatment

October 12, 2021 admin English endometriosis, IVF

Women with undiagnosed endometriosis will have difficulty falling pregnant without IVF, according to a University of Queensland study.

UQ School of Public Health researcher, Dr Katrina Moss, said women whose endometriosis went undiagnosed until after they began fertility treatment ended up doing more cycles, used treatments that aren’t recommended, and were less likely to have a baby.

“By contrast, our study found women who were diagnosed with endometriosis before fertility treatment experienced the same outcomes as those without the condition,” Dr Moss said.

In Australia, 1 in 9 women are diagnosed with endometriosis and 40 per cent of these experience infertility.

Dr Moss said Australian women can wait between 4 and 11 years before being diagnosed with endometriosis, and delayed diagnosis reduced the chances of fertility treatments being successful.

“In our national study of 1322 women, 35 per cent of participants had endometriosis and one-third of those weren’t diagnosed until after they started their fertility treatment,” Dr Moss said.

“Women who were diagnosed late were 4 times more likely to do a lot of cycles, sometime up to 36 cycles of fertility treatment,” she said.

“They were also 33 per cent less likely to report a birth.”

Fertility specialist and UQ Centre for Clinical Research Professor Hayden Homer said early diagnosis of endometriosis and early access to IVF created a level playing field, as the same outcomes were recorded for women who did not have the condition.

“It is highly advantageous to diagnose endometriosis before starting fertility treatment and to adjust the treatment accordingly,” Professor Homer said.

“Otherwise, women are less likely to have a child and face a higher financial and psychological treatment burden.

“It is critical to remain highly vigilant about the possibility of endometriosis amongst women who are thinking about fertility treatment, especially in the presence of severe pelvic pain.”

This study used data from the Australian Longitudinal Study on Women’s Health (ALSWH).

«< 3 4 5 6 7 >»

Βάρος:	kg
Ύψος:	cm